Tangra Mountains

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Tangra Mountains
Ilustracja
Terytorium

 Antarktyka

Najwyższy szczyt

Mount Friesland

Długość

30 km

Położenie na mapie Antarktyki
Mapa konturowa Antarktyki, u góry po lewej znajduje się czarny trójkącik z opisem „Tangra Mountains”
Ziemia62°40′S 60°06′W/-62,666667 -60,100000
Położenie Tangra Mountains na Wyspie Livingstona na Szetlandach Południowych
Mapa topograficzna Bowles Ridge i środkowej części Tangra Mountains
Widok na St. Boris Peak z Mount Friesland

Tangra Mountains (bułg. Тангра планина[1]) – pasmo górskie na Wyspie Livingstona w archipelagu Szetlandów Południowych, w południowo-wschodniej części wyspy.

Nazwa[edytuj | edytuj kod]

Nazwa pasma nawiązuje do proto-bułgarskiego boga Tangry[2].

Geografia[edytuj | edytuj kod]

Pasmo rozciąga się na długości 30 km wzdłuż południowo-wschodniego wybrzeża Wyspy Livingstona[3], od przylądków Barnard Point i Botev Point na półwyspie Rozhen Peninsula na południowym zachodzie po przylądek Renier Point na Burgas Peninsula na północnym wschodzie. Od północy pasmo ogranicza zatoka Moon Bay i lodowiec Huron Glacier, od północnego zachodu lodowiec Huntress Glacier, od zachodu – zatoka False Bay a od południowego wschodu Cieśnina Bransfielda[2]. Szerokość pasma dochodzi do 7 km[2].

Grzbiety i zbocza Tangra Mountains pokrywa lód[3]. Większe lodowce Huntress Glacier i Huron Glacier oraz 15 mniejszych spływają do zatok False Bay i Moon Bay oraz do Cieśniny Bransfielda[3].

Najwyższym szczytem Tangra Mountains, a zarazem najwyższym wzniesieniem wyspy jest Mount Friesland (1700 m n.p.m.)[3], który po raz pierwszy został zdobyty w grudniu 1991 roku przez dwóch wspinaczy katalońskich z hiszpańskiej stacji badawczej Juan Carlos I – Francesca Sàbata i Jorge Enrique[4].

Pasmo dzieli się na trzy główne grzbiety – zachodni Friesland Ridge[5], środkowy Levski Ridge[6] i wschodni Delchev Ridge[7]. Na północy góry łączą się z leżącym na wschodzie Bowles Ridge, którego wysokość dochodzi do 822 m n.p.m.[3].

Do najwyższych szczytów pasma należą:

Historia[edytuj | edytuj kod]

Pasmo zostało zmapowane przez Wielką Brytanię w 1968 roku[2]. W 1991 roku Hiszpania przeprowadziła szczegółowe mapowanie jego części najbardziej wysuniętej na zachód[2]. W latach 1995–1996 kolejnego mapowania pasma dokonała Bułgaria[2].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Bulgarian Antarctic Gazetteer ↓.
  2. a b c d e f SCAR Composite Gazetteer of Antarctica and Bulgaria Gazetteer ↓.
  3. a b c d e Iwanow 2015 ↓.
  4. Gildea 2015 ↓, s. 192.
  5. SCAR Composite Gazetteer of Antarctica and Bulgaria Gazetteer – Friesland Ridge ↓.
  6. SCAR Composite Gazetteer of Antarctica and Bulgaria Gazetteer – Levski Ridge ↓.
  7. SCAR Composite Gazetteer of Antarctica and Bulgaria Gazetteer – Delchev Ridge ↓.
  8. SCAR Composite Gazetteer of Antarctica and Bulgaria Gazetteer – St. Boris Peak ↓.
  9. SCAR Composite Gazetteer of Antarctica and Bulgaria Gazetteer – Sofia Peak ↓.
  10. SCAR Composite Gazetteer of Antarctica and Bulgaria Gazetteer – Simeon Peak ↓.
  11. SCAR Composite Gazetteer of Antarctica and Bulgaria Gazetteer – St. Cyril Peak ↓.
  12. SCAR Composite Gazetteer of Antarctica and Bulgaria Gazetteer – Serdica Peak ↓.
  13. SCAR Composite Gazetteer of Antarctica and Bulgaria Gazetteer – Lyaskovets Peak ↓.
  14. SCAR Composite Gazetteer of Antarctica and Bulgaria Gazetteer – St. Methodius Peak ↓.
  15. SCAR Composite Gazetteer of Antarctica and Bulgaria Gazetteer – Vihren Peak ↓.
  16. SCAR Composite Gazetteer of Antarctica and Bulgaria Gazetteer – Zograf Peak ↓.
  17. SCAR Composite Gazetteer of Antarctica and Bulgaria Gazetteer – Ongal Peak ↓.
  18. SCAR Composite Gazetteer of Antarctica and Bulgaria Gazetteer – Academia Peak ↓.
  19. SCAR Composite Gazetteer of Antarctica and Bulgaria Gazetteer – Plovdiv Peak ↓.
  20. SCAR Composite Gazetteer of Antarctica and Bulgaria Gazetteer – Delchev Peak ↓.

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]

Mapy[edytuj | edytuj kod]