Taza (Maroko)

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Taza
‏تازة‎
ilustracja
Państwo

 Maroko

Region

Taza-Husajma-Taunat

Burmistrz

Hamid Kouskous

Powierzchnia

37 km²

Wysokość

510 m n.p.m.

Populacja (2010)
• liczba ludności
• gęstość


152 796
4135 os./km²

Położenie na mapie Maroka
Mapa konturowa Maroka, u góry po prawej znajduje się punkt z opisem „Taza”
Ziemia34°14′N 4°01′W/34,233333 -4,016667
Strona internetowa

Taza (ar. تازة) – miasto w północnym Maroku, ośrodek administracyjny prowincji Taza w regionie administracyjnym Taza-Husajma-Taunat, w obniżeniu Brama Tazy między pasmami Ar-Rif i Atlasu Średniego. Około 152,8 tys. mieszkańców[1].

Historia[edytuj | edytuj kod]

Jest to jedno z najstarszych miast Maroka. W przeszłości, pod panowaniem dynastii Almohadów, Marynidów i Alawitów Taza odgrywała rolę strategicznego miasta obronnego, stojącego na straży przejścia przez góry od wschodu. Przez Bramę Tazy przechodziły wojska wielu plemion i władców kolejnych dynastii, aż do 1914 roku, kiedy Taza dostała się pod panowanie Francuzów.

Medyna[edytuj | edytuj kod]

Współczesne miasto, tak jak wiele innych miast Maroka, dzieli się wyraźnie na dwie części - starą medynę oraz kolonialną ville nouvelle. W obrębie medyny zachował się XII-wieczny Meczet Andaluzyjski wraz z marynidzką medresą Abu al-Hassana oraz wzniesiony przez sułtana Abd al-Mumina Wielki Meczet Targowy (Dżamaa as-Suk), będący prawdopodobnie najstarszą istniejącą konstrukcją Almohadów. Od północnej strony medynę zamyka zabytkowa brama Bab ar-Rih ("Brama Wiatru"), będąca - podobnie jak większa część otaczających medynę murów obronnych - doskonałym przykładem architektury epoki Almohadów.

W starej części miasta znajdują się także ruiny rezydencji Bu Hamary - pretendenta do marokańskiego tronu z początku XX wieku.

Miasta partnerskie[edytuj | edytuj kod]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. World Gazetteer
  2. Taleninstituut Den Haag [online], Dagnall Talen [dostęp 2024-02-28] (niderl.).

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

  • Maroko. Przewodnik Pascala. Bielsko-Biała: Wydawnictwo Pascal, 2006, s. 191-192.