Telefon Bay

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Telefon Bay
Ilustracja
Telefon Bay (2020)
Terytorium

 Antarktyka

Lokalizacja

Port Foster

Położenie na mapie Szetlandów Południowych
Mapa konturowa Szetlandów Południowych, na dole po lewej znajduje się punkt z opisem „Telefon Bay”
Położenie na mapie Antarktyki
Mapa konturowa Antarktyki, u góry po lewej znajduje się punkt z opisem „Telefon Bay”
Ziemia62°55′S 60°39′W/-62,916667 -60,650000
Widok na Telefon Bay (2020)

Telefon Bay – zatoka w północno-zachodniej części naturalnego portu Port Foster – wypełnionej wodą kaldery wulkanu Deception Island w archipelagu Szetlandów Południowych.

Nazwa[edytuj | edytuj kod]

Zatoka została nazwana przez francuskiego polarnika Jeana-Baptiste’a Charcota (1867–1936) Deception Bay[1].

Obecna jej nazwa pochodzi od nazwy węglowca SS Telefon, który został zacumowany w niej na zimę 1909 roku[1][2]. 27 grudnia 1908 roku statek został zepchnięty na Telefon Rocks przy Wyspie Króla Jerzego i opuszczony[2]. Kapitan Adolf Amandus Andresen (1872–1940) – norweski wielorybnik działający w Chile – przyprowadził jednostkę na zimowanie i remont do zatoki[2].

Geografia[edytuj | edytuj kod]

Telefon Bay leży w północno-zachodniej części Port Foster[1] – wypełnionej wodą kaldery wulkanu Deception Island w archipelagu Szetlandów Południowych[3]. Jej wschodnie wybrzeże udostępnione jest dla turystów[2][4].

Na jej brzegach spotkać można kotiki antarktyczne, foki Weddella i wydrzyki[4]. W regionie zatoki zaobserwowano występowanie 14 gatunków mchu i 8 gatunków porostów[4].

Erupcja wulkanu w grudniu 1967 roku utworzyła w zatoce efemeryczną wyspę[1][5].

Historia[edytuj | edytuj kod]

Zatoka została zmapowana przez francuską ekspedycję antarktyczną Jeana-Baptiste’a Charcota (1867–1936) w latach 1908–1910[1].

23 marca 1949 roku po jej południowo-zachodniej stronie Argentyna wzniosła schronisko sezonowe „Thorne”, nazwane na cześć Juana Bautisty Thorne’a (1807–1885)[1]. Schronisko było dwukrotnie zniszczone przez burzę i odbudowane[1].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]