Teofil Szymanowski

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Teofil Szymanowski
Herb
Jezierza
Rodzina

Korwin-Szymanowscy

Data urodzenia

1762

Data śmierci

30 listopada 1833

Ojciec

Melchior Szymanowski

Matka

Teofila Nieborska

Żona

Marianna Magnuska

Dzieci

Feliks Stefan Szymanowski

Teofil Korwin-Szymanowski herbu Jezierza (ur. 1762, zm. 30 listopada 1833[1]) – radca Prokuratorii Generalnej Królestwa Polskiego, radca Rady Prefekturalnej departamentu warszawskiego w 1811 roku[2], marszałek sejmiku powiatowego warszawskiego Księstwa Warszawskiego w 1809 roku[3], wojski mniejszy warszawski, konsyliarz konfederacji targowickiej ziemi warszawskiej w 1792 roku, komisarz Departamentu Komisji Porządkowej warszawskiej i sędzia Sądu Kryminalnego Księstwa Mazowieckiego w powstaniu kościuszkowskim 1794 roku.

Teofil był synem Melchiora i Teofili Lubicz Nieborskiej. Żonaty był z Marianną Magnuską - c. Józefa i Barbary Górskiej[4]- która spoczywa w grobowcu rodzinnym Korwin-Szymanowskich na cmentarzu Powązkowskim, Teofil zaś pochowany został przy kościele w Starych Babicach.

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. lata życia na stronie Sejmu Wielkiego
  2. Kalendarzyk Polityczny Piiarski na Rok ..., 1811, Warszawa 1811, s. 203.
  3. Gazeta Warszawska, 24 stycznia 1809, nr 7, s. 119.
  4. Nejman Elżbieta Halina, "Szlachta Sieradzka XIX wieku" Herbarz, s.703

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

  • Akty powstania Kościuszki, t. III, Wrocław-Kraków 1955, s. 396.
  • Korrespondent Warszawski Donoszący Wiadomości Kraiowe y Zagraniczne. 1792, no 41, s. 354.