Test Bragarda

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii

Test Bragarda – badany przy stwierdzeniu dodatniego objawu Lasegue’a. Polega na uniesieniu kończyny dolnej wyprostowanej w stawie kolanowym aż do momentu wystąpienia dolegliwości bólowych. Następnie badający opuszcza kończynę do poziomu, w którym ból przestaje występować. Następnie doprowadza się do zgięcia grzbietowego w stawie skokowym. Pojawienie się bólu świadczy o ucisku korzeni nerwowych[1]. Brak bólu świadczy o innej przyczynie zaburzenia.

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Peter Vogel, Neurofizjologia kliniczna, s. 206, ISBN 978-83-7609-159-4.