Przejdź do zawartości

Test Browna-Forsythe’a

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii

Test Browna-Forsythe’a (ang. Brown–Forsythe test) – test statystyczny służący do weryfikacji hipotez o równości (jednorodności, homogeniczności) wariancji w porównywanych (pod względem zmiennej ze skali przedziałowej lub ilorazowej) grupach. Test ten jest często przeprowadzany przed wykonaniem testu t Studenta lub ANOVY, a więc testów parametrycznych mających na celu porównanie grup. Dzieje się tak, gdyż jednym z założeń testu t Studenta i ANOVY jest założenie o homogeniczności (jednorodności) wariancji w obu porównywanych grupach. Test Browna-Forsythe’a stanowi modyfikację powstałego o ponad dekadę wcześniej testu Levene’a jednorodności wariancji[1].

Nazwa testu pochodzi od nazwisk jego twórców, a więc Mortona B. Browna i Alana B. Forsythe’a, którzy swój pomysł na nową procedurę statystyczną przedstawili w artykule pt. Robust tests for the equality of variances opublikowanym w 1974 r. w czasopiśmie "Journal of the American Statistical Association"[2].

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Malska, W. (2016). Wykorzystanie testu Levene’a i testu Browna-Forsythe’a w badaniach jednorodności wariancj. "Edukacja-Technika-Informatyka", 7(4), 365-369.
  2. Brown, M. B., & Forsythe, A.B. (1974). Robust tests for the equality of variances. "Journal of the American Statistical Association", 69(346), 364-367.