Test Jarque-Bera

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii

Test Jarque-Bera – test statystyczny służący do badania normalności reszt w regresji liniowej szacowanej metodą największych kwadratów[1].

Test Jarque-Bera oparty jest na miarach skośności i spłaszczenia (kurtozy) rozkładu badanej zmiennej[2]. Hipotezą zerową w teście jest normalność badanego rozkładu[2].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Carlos M. Jarque, Anil K. Bera, Efficient tests for normality, homoscedasticity and serial independence of regression residuals, „Economics Letters”, 6 (3), 1980, s. 255-259, DOI10.1016/0165-1765(80)90024-5.
  2. a b Czesław Domański, Uwagi o testach Jarque'a-Bera, „Przegląd Statystyczny. Statistical Review”, 57 (4), 2010, s. 19-26, DOI10.1016/0165-1765(80)90024-5.