Textrix denticulata
| Textrix denticulata[1] | |||
| (Olivier, 1789) | |||
| |||
| |||
| Systematyka | |||
| Domena | |||
|---|---|---|---|
| Królestwo | |||
| Typ | |||
| Podtyp | |||
| Gromada | |||
| Rząd | |||
| Podrząd | |||
| Infrarząd | |||
| Rodzina | |||
| Rodzaj | |||
| Gatunek |
Textrix denticulata | ||
| Synonimy | |||
| |||
Textrix denticulata – gatunek małego pająka z rodziny lejkowcowatych (Agelenidae)[3]. Zamieszkuje Europę, spotykany w wielu biotopach[4]. Pająk ciemny z białym pasem na karapaksie. W Polsce bardzo rzadki, spotykany nielicznie[3]. Posiada bardzo słaby jad, który jest niegroźny dla człowieka nieuczulonego na jad[5].
Występowanie, środowisko i tryb życia[edytuj | edytuj kod]
Występowanie[edytuj | edytuj kod]
Zamieszkuje Europę[4]. Stwierdzony na wysokościach od 0 do 750 metrów n.p.m.[6] Spotykany w nasłonecznionych obrzeżach lasów, na łąkach, pod korą, w skalistych szczelinach, na niskiej roślinności, w ogrodach i środowiskach miejskich[4]. W północnej Anglii gatunek ten występuje na wzgórzach, gdzie często się go spotyka w skalistych murach[6]. Pająk ten przebywa często w wilgotnych i zacienionych miejscach przy ziemi, gdzie mogą zbudować swoje gniazdo[4]. W Polsce bardzo rzadki, spotykany w zachodniej części kraju[3].
Tryb życia[edytuj | edytuj kod]
Aktywny od kwietnia/maja do października, choć samice mogą być aktywne przez cały rok[3][7]. Najbardziej aktywny jest w czerwcu i lipcu[6]. Aktywny nocą, za dnia ukrywa się w sklejonych pajęczyną liściach. Kryjówka ta znajduje się blisko gniazda[4]. W nocy naprawia pajęczynę i poluje. Żywi się złapanymi, małymi owadami, takimi jak muchy, komary itp[4]. Sieć tego pająka jest skuteczna w łapaniu zdobyczy. Kiedy owad utknie w sieci, pająk podchodzi do niego, unieruchamia i kąsi, wstrzykując jad[4]. Jad zawiera kombinację enzymów i białek, które paraliżują i rozkładają tkanki ofiary[4]. Pająk następnie spożywa wodnistą substancję.
Rozmnażanie i długość życia[edytuj | edytuj kod]
Podczas godów samiec podchodzi ostrożnie i powoli do samicy, po czym wykonuje serię lekkich ruchów, żeby zasygnalizować intencje[4]. Po kopulacji samica składa żółty kokon, który przyczepiony jest do liścia bądź innej roślinności blisko gniazda[4]. Zawiera on zazwyczaj 50–60 jaj[8]. Po kilku tygodniach pojawiają się młode pająki[4]. Pająki niedługo potem rozpraszają się i budują nowe sieci[4]. Textrix denticulata to krótkowieczny pająk – większość osobników żyje około roku[4].
Wygląd[edytuj | edytuj kod]
Karapaks bardzo ciemny, czarny z jasnym pasem[3]. Opistosoma ciemna, pośrodku rdzawy pas, często obrzeżony białymi kropkami. Kądziołki przędne długie i lekko uniesione. Nogi brązowe, ciemno obrączkowane i plamkowane[3]. Samice większe i jaśniejsze od samców[4].
- długość ciała: samica 5–7 mm, samiec 4–6 mm[4]
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Textrix denticulata, [w:] Integrated Taxonomic Information System (ang.).
- ↑ Gen. Textrix Sundevall, 1833, [w:] World Spider Catalog. Version 25.0, Natural History Museum Bern, DOI: 10.24436/2 [dostęp 2024-02-11] (ang.).
- ↑ a b c d e f Textrix denticulata [online], Insektarium, 11 maja 2022 [dostęp 2024-02-06] (pol.).
- ↑ a b c d e f g h i j k l m n o Textrix denticulata - Danmarks edderkopper [online], 17 kwietnia 2023 [dostęp 2024-02-06] (duń.).
- ↑ Toothed weaver (Textrix denticulata) [online], Picture Insect [dostęp 2024-02-06] (ang.).
- ↑ a b c Summary for Textrix denticulata (Araneae) [online], srs.britishspiders.org.uk [dostęp 2024-02-06].
- ↑ araneae - Textrix denticulata [online], araneae.nmbe.ch [dostęp 2024-02-06] (ang.).
- ↑ Axel Steiner, Textrix denticulata - www.natur-in-nrw.de [online], www.natur-in-nrw.de, 27 grudnia 2010 [dostęp 2024-02-06] (niem.).