Tidu
Tidu – starożytne miasto w górnym biegu rzeki Tygrys, wzmiankowane w nowoasyryjskich inskrypcjach królewskich, przez niektórych badaczy identyfikowane z tureckim Üçtepe (wcześniej znanym jako Kurkh, Kurh, Kerh)[1][2]. Było jednym z miast należących do asyryjskiej prowincji Tuszhan[2]. Identyfikacja miasta Tidu z mitannijskim miastem Taidu nie została potwierdzona[1].
Dzieje[edytuj | edytuj kod]
Asyryjski król Aszurnasirpal II (883-859 p.n.e.) wspomina w swych rocznikach, iż Salmanasar I (1274-1245 p.n.e.), asyryjski król żyjący ok. 300 lat wcześniej, kazał ufortyfikować dwa miasta, Tidu i Szinabu, aby stanowiły siedzibę dla wojsk asyryjskich pilnujących granicy z krajami Nairi[1]. Oba miasta wpadły jednak z czasem w ręce Aramejczyków i dopiero Aszurnasirpalowi II udało się ponownie przejąć nad nimi kontrolę[1]. W 879 r. p.n.e. Tidu było jednym z miast w których wzniesiono magazyny na zboże sprowadzane z krajów Nairi[1]. Pod koniec panowania Salmanasara III (858-824 p.n.e.) Tidu wraz z wieloma innymi miastami dołączyło do wielkiej rebelii zainicjowanej przez Aszur-da’’in-apla, syna króla, który podjął próbę przejęcia władzy w Asyrii[1]. Rebelię tą udało się dopiero stłumić Szamszi-Adadowi V (823-811 p.n.e.), innemu synowi i następcy Salmanasara III[1].
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Bryce T., Tidu, w: The Routledge Handbook of the Peoples and Places of Ancient Western Asia, Routledge 2013, s. 703.