Topola turkiestańska

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Topola turkiestańska
Populus alba 'Bolleana'
Ilustracja
Rodzaj

topola

Gatunek

topola biała

Inne nazwy

Populus alba L. var. Bolleana (Lauche)

Topola turkiestańska (Populus alba L. 'Bolleana') – wyhodowana w Azji Środkowej[1] męska odmiana topoli białej. Cechuje się szerokokolumnowym pokrojem. Jest uprawiana na terenie całej Europy[2], głównie w jej południowej części, przy czym najbardziej popularna jest w Azji Środkowej, w Turcji i regionie Kaukazu[1]. W Polsce spotykana już rzadko[3], ale też opisywana była jako przemarzająca w warunkach klimatycznych panujących w drugiej połowie XX wieku w Polsce[1].

Morfologia[edytuj | edytuj kod]

Pokrój
Drzewo ma koronę zwartą, wrzecionowatą lub piramidalną[1], w starości rozszerzający się w dolnych częściach koron. Dorasta do 20-25 m wysokości i do około 1 m średnicy pnia. Ma silnie rozwinięty, talerzowy system korzeniowy. Jest dość odporna na wykroty i złamania[4]. Kora na młodych pędach jest zielonkawoszara[1].
Kora
Kremowoszara, w odziomku wyraźnie ciemniejsza, a w starszym wieku spękana[4].
Liście
Mniejsze niż u typowej topoli białej, klapowane, lekko kutnerowate. Wykazuje heterofilię[4].

Biologia[edytuj | edytuj kod]

Zabytkowa topola turkiestańska z ogrodu wokół Wilii Kellera w Łodzi

Jest rozmnażana wegetatywnie – przez szczepienie, sadzonki i odrosty korzeniowe. Rośnie o wiele wolniej od formy typowej[4].

Najokazalsza w Polsce topola turkiestańska rośnie w Łodzi na terenie zabytkowego ogrodu Wilii Kellera przy ul. Gdańskiej[4].

Zmienność[edytuj | edytuj kod]

Prawidłowo topolą turkiestańską nazywana jest męska odmiana uprawna 'Bolleana'. Wszystkie wywodzące się od niej mieszańce tworzą grupę zbiorczą o nazwie 'Pyramidalis' (Populus alba 'Pyramidalis'), w skład której (oprócz standardowej 'Bolleana') wchodzi m.in. żeńska odmiana kolumnowa 'Raket'[3].

Zastosowanie[edytuj | edytuj kod]

Roślina ozdobna: spotykana głównie w parkach i ogrodach. Posiada atrakcyjną, wąską sylwetkę i białokremową korę na konarach. Nie tworzy nasion – nie produkuje puchu nasiennego[3].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b c d e Białobok S. (red.): Topole Populus L.. Warszawa, Poznań: Państwowe Wydawnictwo Naukowe, 1973, s. 33.
  2. Włodzimierz Seneta, Jakub Dolatowski, Jerzy Zieliński, Dendrologia, Wydawnictwo Naukowe PWN, listopad 2021, DOI10.53271/2021.025, ISBN 978-83-01-22018-1 [dostęp 2022-01-01].
  3. a b c Ernest Rudnicki, Topole w krajobrazie Polski, Powszechne Wydawnictwo Rolnicze i Leśne, 2020, ISBN 978-83-09-01125-5, OCLC 1253423269 [dostęp 2022-01-01].
  4. a b c d e Dodany przez Małgorzata, Topola biała ‘Bolleana’ [online], Zielnik Łódzki, 16 czerwca 2019 [dostęp 2022-01-01] (pol.).