Przejdź do zawartości

Tor foniczny

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii

Tor foniczny – zestaw połączonych elektrycznie urządzeń do przekazywania i kształtowania sygnałów fonicznych od źródła do końcówek wyjściowych. Tor foniczny w postaci urządzenia do realizacji nagrań nazywany jest stołem mikserskim lub konsoletą[1].

Funkcje

[edytuj | edytuj kod]

Główne funkcje toru fonicznego to[1]:

  • wyrównywanie poziomów sygnałów z różnych źródeł (wzmocnienie, tłumienie);
  • kształtowanie częstotliwościowe (barwa) i czasowe (efekty) za pomocą wbudowanych lub zewnętrznych urządzeń;
  • sumowanie (mieszanie) sygnałów z różnych źródeł.

Elementy

[edytuj | edytuj kod]

Podstawowymi elementami toru fonicznego są[1]:

Jakość

[edytuj | edytuj kod]

Na wyjściu toru fonicznego, po podłączeniu przetwornika sygnału fonicznego na akustyczny (głośnika lub słuchawek), odbierany jest sygnał akustyczny wtórny. W przypadku idealnym sygnał akustyczny wtórny powinien być identyczny z sygnałem pierwotnym. Tak na ogół nie jest, a niedokładność przekazywania sygnału akustycznego może mieć różny charakter[1]:

  • strat perspektywy akustycznej (inne warunki akustyczne przy rozchodzeniu się sygnału pierwotnego, a inne przy rozchodzeniu się sygnału wtórnego – krótko mówiąc inne pomieszczenia);
  • zmian poziomu sygnału (odsłuch zwykle na poziomie innym niż oryginalny);
  • ograniczenia dynamiki (szumy i zniekształcenia);
  • ograniczenie pasma;
  • szumów i zakłóceń;
  • zniekształceń (nieliniowe, linearne tłumieniowe, fazowe (opóźnieniowe), TIM (ang. Transient Intermodulation Distortion).

Straty perspektywy akustycznej są niemożliwe do usunięcia. W pozostałych przypadkach stopień nieodpowiedniości sygnału pierwotnego i wtórnego zależy od jakości toru fonicznego. Jakość tę określa się na podstawie pomiarów jego parametrów. Do najważniejszych z nich należą[2]:

W cyfrowym torze fonicznym istotne są również inne parametry, np.:

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. a b c d Zbigniew Kulka: Materiały do przedmiotu "Cyfrowe przetwarzanie sygnałów fonicznych" (2004). Warszawa.
  2. Józef Kotus: Pomiary toru fonicznego. sound.eti.pg.gda.pl. [dostęp 2011-03-22].