Przejdź do zawartości

Trałowce rzeczne typu Neštin

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Trałowce rzeczne typu Neštin
Ilustracja
„Novi Sad”
Kraj budowy

 Jugosławia

Użytkownicy

 Marynarka Wojenna SFR Jugosławii
 Serbia
 Węgry
 Irak

Stocznia

Brodotehnika (Belgrad)

Dane taktyczno-techniczne
Wyporność

64 t standardowa
71 t pełna

Długość

27 m

Szerokość

6,5 m

Zanurzenie

2,7 m

Napęd

2 silniki wysokoprężne, moc 512 KM, 2 śruby

Prędkość

14 węzłów

Zasięg

860 Mm przy 11 w

Załoga

17

Trałowce rzeczne typu Neštin – typ trałowców rzecznych zaprojektowanych i budowanych w Jugosławii od lat 70. XX wieku, przeznaczonych przede wszystkim do służby na Dunaju.

Historia[edytuj | edytuj kod]

Trałowce rzeczne typu Neštin budowane były w Jugosławii przez stocznię Brodotehnika w Belgradzie od drugiej połowy lat 70. XX wieku[1]. Pierwszy z nich „Neštin” (M 331) wszedł do służby 20 grudnia 1975 roku[1]. Do 1981 roku zbudowano siedem jednostek dla Jugosławii, ponadto pięć dla Węgier i trzy dla Iraku[1]. W składzie sił rzecznych Węgier ostatecznie znalazło się sześć okrętów, a w składzie marynarki Iraku cztery[2]. Dla Jugosławii nowo zbudowano w 1996 roku ulepszony trałowiec M 341, natomiast budowy jeszcze jednego nie ukończono[3].

Trałowce rzeczne typu Neštin:
Nr burtowy Nazwa Wodowanie Wejście do służby Uwagi, źródła
Jugosławia / Serbia
M 331 Neštin (Нештин) 20. 12. 1975[3] wycofany w 2007[4]
M 332 Motajica (Мотајица) 18. 12. 1976 [3]
M 333 Belegiš (Белегиш) 01. 1977[1] wycofany w 2007[4]
M 334 Bosut (Босут) 1978[1] wycofany w 2007[4]
M 335 Vučedol (Вучедол) 1979 [3]
M 336 Djerdap (Ђердап) 1980 [3]
M 337 Panonsko More[a] 1980 lub 1981[a] wycofany w 1997[5]
M 341 Novi Sad (Нови Сад) 8. 06. 1996 [3]
Węgry
AM 11 Újpest [6]
AM 12 Baja [6]
AM 21 Százhalombatta [6]
AM 22 Óbuda [6]
AM 31 Dunaújváros [6]
AM 32 Dunafoldvar [6]
Irak
? ? ? zakupiony w 1980[7]
? ? ? zakupiony w 1980[7]
? ? ? zakupiony w 1980[7]

Służba[edytuj | edytuj kod]

Jugosławia[edytuj | edytuj kod]

Między grudniem 1975 a 1981 rokiem w skład marynarki Socjalistycznej Federacyjnej Republiki Jugosławii weszło siedem trałowców typu Neštin[1]. Po rozpadzie Jugosławii pozostały w składzie marynarki nowej Jugosławii. Zbudowano następnie jeszcze jeden okręt M 341 „Novi Sad” i rozpoczęto budowę kolejnego[3]. Jako pierwszy wycofano ze służby M 337 „Panonsko More” w 1997 roku, w związku z zastąpieniem go przez „Novi Sad”[8][9].

Po ostatecznym rozpadzie Jugosławii w 2006 roku, wszystkie trałowce rzeczne zostały przejęte przez Serbię. Służyły w składzie Flotylli Rzecznej należącej do wojsk lądowych, bazując w Nowym Sadzie[4]. Okręty o numerach 331, 333 i 334 wycofano w 2007 roku, a pozostałe otrzymały numery taktyczne z literami RML zamiast M i takimi samymi numerami, malowanymi tylko w postaci liczby[4].

Irak[edytuj | edytuj kod]

W 1980 roku Irak zakupił trzy (według części publikacji cztery) trałowce typu Neštin, które znajdowały się w składzie Irackiej Marynarki Wojennej w trakcie wojny w Zatoce Perskiej w 1991 roku[b]. Brak jest znanych nazw okrętów w popularnych rocznikach flot[10][7][11]. Wojnę przetrwały trzy trałowce, przy czym jeden z nich był uszkodzony i został wycofany w 1995 roku[11].

Uwagi[edytuj | edytuj kod]

  1. a b Według Jane’s Fighting Ships 1986-87, s. 817: M 337 „Vukoyarski” w służbie od 1981, według Jane’s Fighting Ships 1996–97, s. 876; M 337 „Panonsko More” w służbie od 1980. Jane’s Fighting Ships 2000–2001, s. 869, 873 podaje informacje o wycofaniu „Panonsko More” w 1997.
  2. Cztery trałowce nabyte w 1980 roku według Gardiner, Chumbley (red.) 1995 ↓, s. 189, natomiast trzy trałowce nabyte w 1980 roku według Jane’s Fighting Ships 1986-87, s. 272, 817 i pośrednio według Jane’s Fighting Ships 1996–97, s. 330.

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

  • Conway’s All the world’s fighting ships 1947–1995. Robert Gardiner, Stephen Chumbley (red.). Annapolis: Naval Institute Press, 1995. ISBN 1-55750-132-7. (ang.).
  • Jane’s Fighting Ships 1986-87. John Moore (red.). Londyn: Jane’s Publishing Company, 1986. ISBN 0-7106-0828-4. (ang.).
  • Jane’s Fighting Ships 1996-97. Richard Sharpe (red.). Londyn: Jane’s Information Group, 1986. ISBN 0-7106-1355-5. (ang.).
  • Jane’s Fighting Ships 2000–2001. Richard Sharpe (red.). Jane’s Information Group Ltd, 2000. ISBN 0-7106-2018-7. (ang.).
  • Jane’s Fighting Ships 2002–2003. Stephen Saunders (red.). Jane’s Information Group Ltd, 2002. ISBN 0-7106-2432-8. (ang.).
  • IHS Jane’s Fighting Ships 2015–2016. Stephen Saunders (red.). IHS, 2015. ISBN 978-0-7106-3143-5. (ang.).