Turbay T-3

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Turbay T-3
Ilustracja
Turbay T-3A i Alfredo Turbay
Dane podstawowe
Państwo

 Argentyna

Producent

Turbay S.A.

Konstruktor

Alfredo Turbay

Typ

samolot wielozadaniowy

Konstrukcja

metalowa

Załoga

1

Historia
Data oblotu

8 grudnia 1964

Dane techniczne
Napęd

Lycoming 0360-A1D

Moc

180 KM (130 kW)

Wymiary
Rozpiętość

13,52 m

Wydłużenie

7,5

Długość

11,23 m

Wysokość

4,14 m

Powierzchnia nośna

24 m²

Masa
Własna

1034 kg

Użyteczna

522 kg

Startowa

1860 kg

Zapas paliwa

400 l

Osiągi
Prędkość przelotowa

318 km/h

Prędkość minimalna

85,4 km/h

Prędkość dopuszczalna

642 km/h

Prędkość wznoszenia

6,6 m/s

Zasięg

1840 km

Dobieg

180 m

Dane operacyjne
Liczba miejsc
6
Użytkownicy
Argentyna

Turbay T-3prototyp argentyńskiego samolotu wielozadaniowego.

Historia[edytuj | edytuj kod]

Wstępny projekt samolotu został opracowany przez inż. Alfredo Turbaya pod koniec lat 50. XX w. Budową prototypu, oznaczonego jako Turbay T-3A, zajęło się założone przez niego w 1961 r. przedsiębiorstwo Turbay S.A. Oblotu konstrukcji dokonano 8 grudnia 1964 r. Doświadczenia z badań w locie wykorzystano do opracowania wersji seryjnej, której nadano oznaczenie Turbay T-3B. Planowano zastosowanie w niej m.in. silniejszych silników. Opracowano również koncepcję wykorzystania maszyny jako samolotu rolniczego, zdolnego do nawożenia pól z powietrza. Na etapie koncepcji powstały założenia do wersji rozwojowej oznaczonej jako Turbay T-4 z silnikami turbośmigłowymi i wydłużonym kadłubie. Ostatecznie maszyna nie została wdrożona do produkcji.

Konstrukcja[edytuj | edytuj kod]

Dwusilnikowy samolot pasażerski w układzie dolnopłatu o konstrukcji metalowej. Kadłub o przekroju kołowym i konstrukcji półskorupowej. W przedniej części znajduje się kabina pilota a za nią kabina pasażerska z sześcioma miejscami. Usterzenie klasyczne ze statecznik poziomy przestawny z klapkami wyważającymi. Płat o obrysie trapezowym, profilu NACA-23024 przechodzącym w końcówce w NACA-4412. Wyposażone w lotki typu Friese i klapy Flowera. W skrzydle umieszczono też zbiorniki paliwa, w wersji rolniczej planowano umieścić tam dodatkowe zbiorniki na chemikalia o pojemności 800 litrów. W wersji T-3B planowano dodanie dodatkowych zbiorników na końcach płata. Podwozie trójkołowe z kółkiem przednim, chowane w locie. Wyposażone w amortyzatory olejowo-pneumatyczne, wyposażone w hamulce tarczowe. W prototypie zainstalowano silniki Lycoming 0360-A1D o mocy 180 KM każdy. W wersji T-3B planowano zastosować silniki Lycoming lub Continental o mocy 250-350 KM.

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]