Konstrukcja półskorupowa

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Cztery typy kadłubów lotniczych
1. Konstrukcja kratownicowa kryta płótnem
2. Konstrukcja kratownicowa kryta blachą falistą
3. Konstrukcja skorupowa
4. Konstrukcja półskorupowa
Pracujące, półskorupowe poszycie samolotu Concorde – blacha wzmocniona podłużnicami i wręgami

Konstrukcja półskorupowa, kadłub półskorupowy – typ konstrukcji lotniczej, okrętowej lub samochodowej, w którym całe pokrycie (lub jego część) kadłuba (nadwozia) jest pracujące i przenosi część naprężeń konstrukcji. Poszycie takie jest wzmocnione od wewnątrz wręgami i/lub podłużnicami.

Konstrukcja półskorupowa w linii rozwoju konstrukcji znajduje się pomiędzy konstrukcją ramową z niepracującym pokryciem kadłuba (na przykład pierwsze samoloty o drewnianej ramie i kryte płótnem), a konstrukcją (kadłubem) skorupową, w którym poszycie kadłuba jest samonośne i nie potrzebuje wewnętrznych wzmocnień. Większość współczesnych konstrukcji lotniczych ma konstrukcję półskorupową.

Konstrukcje lotnicze projektowane są jako fail-safe. Uszkodzenie poszycia nie powinno rozprzestrzenić się poza obręb prostokąta ograniczonego sąsiadującymi ze sobą wręgami i podłużnicami. Umożliwia to względnie łagodną dekompresję, bez rozerwania kadłuba. System ten zawiódł w przypadku lotu Aloha Airlines 243, kiedy oderwał się znaczny fragment górnej części kadłuba.

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]