Tylkowy Żleb

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Widok z Zadniej Kopki

Tylkowy Żlebżleb w Dolinie Lejowej w polskich Tatrach Zachodnich. Jest górną odnogą tej doliny. Nazwa pochodzi od dawnej Hali Kominy Tylkowe, tej zaś od nazwiska jej dawnego właściciela (Tylka)[1].

Tylkowy Żleb opada z zachodniej części Tylkowiańskich Spadów na Kominiarskim Wierchu w kierunku północnym z odchyleniem na wschód. Jego orograficznie prawe zbocza tworzy północny grzbiet Kominiarskiego Wierchu (Kufa) oraz stoki Wierchu Świerkule i Wielkiego Opalonego Wierchu. Zbocza lewe tworzy opadająca z Tylkowiańskich Spadów grzęda oddzielająca go od sąsiedniego żlebu Zabijak. W dolnej części tej grzędy jest rozszerzenie, na którym znajduje się Niżnia Polana Kominiarska. Jej zachodni skraj dochodzi do Tylkowego Żlebu[2].

Tylkowy Żleb ma długość około 1100 m i kończy się pod Diablińcem, w dolinie Lejowego Potoku. Jego dolną częścią spływa niewielki potok uchodzący do Lejowego Potoku. Zbocza Tylkowego Żlebu są w większości porośnięte lasem, jednak istnieją na nich jeszcze niewielkie trawiaste tereny. W środkowej części jest trawiasta Kominiarska Rówień, która po zaprzestaniu wypasu stopniowo zarasta lasem. Powyżej górnego końca Tylkowego Żlebu i w jego górnych zboczach znajduje się wiele jaskiń, m.in. są to: Szczelina pod Kufą, Schron Wschodni pod Kufą, Szemrzący Schron[3]. Górną częścią Tylkowego Żlebu schodzą lawiny[4].

Dolną część Tylkowego Żlebu przecina szlak turystyczny – fragment Ścieżki nad Reglami[2]. Samym żlebem nie prowadzi żaden szlak turystyczny, jest jednak ścieżka wykorzystywana czasami przez grotołazów penetrujących jaskinie Kominiarskiego Wierchu, ratowników TOPR czy pracowników parku[2][3].

Szlaki turystyczne[edytuj | edytuj kod]

szlak turystyczny czarny Dolina KościeliskaPrzysłop Kominiarski – Niżnia Polana Kominiarska – Kominiarska PrzełęczDolina Chochołowska. Czas przejścia: 2:10 h, ↓ 2:10 h[2].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Zofia Radwańska-Paryska, Witold Henryk Paryski, Wielka encyklopedia tatrzańska, Poronin: Wydawnictwo Górskie, 2004, ISBN 83-7104-009-1.
  2. a b c d Tatry Polskie. Mapa turystyczna 1:20 000, Piwniczna: Agencja Wydawnicza „WiT” S.c., 2009, ISBN 83-89580-00-4.
  3. a b Geoportal. Mapa lotnicza [online] [dostęp 2023-04-12].
  4. Tatry Zachodnie słowackie i polskie. Mapa turystyczna 1: 25 000, Warszawa: Wydawnictwo Kartograficzne Polkart Anna Siwicka, październik 2009, ISBN 83-87873-36-5.