USS Newark (C-1)
Klasa | |
---|---|
Historia | |
Stocznia |
William Cramp & Sons |
Początek budowy |
12 czerwca 1888 |
Wodowanie |
19 marca 1890 |
US Navy | |
Wejście do służby |
2 lutego 1891 |
Wycofanie ze służby |
1913 |
Los okrętu |
złomowany 1926 |
Dane taktyczno-techniczne | |
Wyporność |
4592 t |
Długość |
99,97 m |
Szerokość |
14,9 m |
Zanurzenie |
5,74 m |
Materiał kadłuba |
stal |
Napęd | |
dwa silniki parowe o łącznej mocy 8500 KM, napędzająca dwie śruby, żagle | |
Prędkość |
18 węzłów |
Uzbrojenie | |
12 działa 152 mm 4 działa 57 mm 4 działa 47 mm | |
Załoga |
384 |
USS Newark – amerykański krążownik pancernopokładowy, który wszedł do służby w amerykańskiej marynarce wojennej w 1891 roku. Po wycofaniu ze służby w 1913 roku wykorzystywany jako szpital polowy i miejsce do przeprowadzania kwarantanny.
Projekt i budowa
[edytuj | edytuj kod]Korzystając z doświadczeń zdobytych przy budowie serii krążowników określanych jako typ ABC, zaprojektowano serię nowych krążowników. Zamówiony w 1885 roku USS „Newark”, konstrukcyjnie był ulepszoną wersją USS „Chicago”. Od poprzednika różnił się m.in. silnikami o większej mocy, większą prędkością maksymalną i silniejszym uzbrojeniem. Budowa okrętu rozpoczęła się 12 czerwca 1888 roku w stoczni William Cramp & Sons w Filadelfii. Wodowanie okrętu nastąpiło 19 marca 1890 roku, wejście do służby 2 lutego 1891 roku[1].
Służba
[edytuj | edytuj kod]Po wejściu do służby „Newark” przez dziesięć miesięcy operował u wschodnich wybrzeży Stanów Zjednoczonych biorąc udział w ćwiczeniach i manewrach. Następnie udał się do stoczni w celu dokonania przeglądu. 14 marca 1892 roku wszedł w skład Eskadry Północnego Atlantyku. Do 5 czerwca działał w rejonie Karaibów, a następnie powrócił do Norfolk gdzie został okrętem flagowym nowo utworzonej Eskadry Południowego Atlantyku[2] . Latem 1892 roku gościł w europejskich portach w ramach obchodów 400 rocznicy pierwszej wyprawy Krzysztofa Kolumba. 11 lutego 1893 roku w pobliżu Kadyksu, w ramach tych obchodów holował replikę karaweli „Niña”[2] . Replikę karaweli holował także 21 marca w Hawanie, następnie Nowym Jorku i Québecu, gdzie 11 czerwca pozostawił „Niñe”[2] .
Wojna amerykańsko-hiszpańska
[edytuj | edytuj kod]23 maja 1898 roku USS „Newark” opuścił stocznię po ponad rocznym remoncie. W związku z trwającą wojną amerykańsko-hiszpańską, 13 czerwca okręt skierowano na wody w pobliżu Kuby, gdzie od 30 czerwca przystąpił do blokady wyspy. 12 sierpnia 1898 roku uczestniczył w ostrzale portu Manzanillo, a następnego dnia przyjął jego kapitulację. Po zwycięskiej dla Amerykanów bitwie pod Santiago de Cuba, uczestniczył w zniszczeniu pozostałości po hiszpańskiej flocie, ostrzeliwując uszkodzone hiszpańskie hulki[2] .
Od listopada 1899 roku okręt przebywał na Filipinach, gdzie wspierał siły amerykańskie walczące z filipińskimi powstańcami. Na pokładzie okrętu 10 grudnia przyjęto kapitulację oddziałów powstańczych z trzech filipińskich prowincji. W maju 1900 roku wspierał siły amerykańskie tłumiące powstanie bokserów w Pekinie[2] .
Wycofany ze służby 16 czerwca 1913 roku. Po wycofaniu ze służby został przekazany publicznej służbie zdrowia, w ramach której w Providence służył jako oddział kwarantanny miejscowego szpitala. W 1918 roku na krótko powrócił do marynarki wojennej jako jednostka wspierająca szpital w Newport. Sprzedany na złom 7 września 1926 roku[2] .
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ Chesneau 1979 ↓, s. 151.
- ↑ a b c d e f Newark I (C-1) ↓.
Bibliografia
[edytuj | edytuj kod]- Newark I (C-1). history.navy.mil. [dostęp 2021-02-03]. (ang.).
- Roger Chesneau: Conway's All the World's Fighting Ships, 1860-1905. London: Conway Maritime Press, 1979. ISBN 0-85177-133-5.