USS Wright (CVL-49)

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
USS „Wright” (CVL-49)
Ilustracja
USS „Wright” podczas służby w 1952 r.
Klasa

Lotniskowiec lekki

Typ

Saipan

Historia
Stocznia

New York Shipbuilding Corporation

Położenie stępki

21 sierpnia 1944

Wodowanie

1 września 1945

 US Navy
Wejście do służby

9 lutego 1947

Wycofanie ze służby

27 maja 1970

Los okrętu

sprzedany na złomowanie w 1980

Dane taktyczno-techniczne
Wyporność

14 500 długich ton

Długość

208 m

Szerokość

na linii wodnej: 23 m
całkowita: 35,1 m

Zanurzenie

8,5 m

Prędkość

33 węzły

Uzbrojenie
40 × Bofors 40 mm
Wyposażenie lotnicze
50 samolotów
Załoga

1787 ludzi

USS „Wright” już jako okręt dowodzenia podczas służby w 1963 r.

USS Wright (CVL-49) – amerykański lekki lotniskowiec typu Saipan. Został nazwany na cześć braci Wright.

Stępkę okrętu położono 21 sierpnia 1944 roku w stoczni New York Shipbuilding Corporation w Camden. Zwodowano go 1 września 1945 roku, a matką chrzestną była siostrzenica braci Wright. Jednostka weszła do służby w US Navy 9 lutego 1947 roku. Pierwszym dowódcą był komandor Frank T. Ward[1].

Okręt był w służbie VII Floty Stanów Zjednoczonych[1]. 15 maja 1959 roku został przemianowany na okręt pomocniczy AVT-7 (ang. auxiliary aircraft transport), jednak nigdy takiej roli nie pełnił[1]. 15 marca 1962 roku został przekazany do stoczni Puget Sound Naval Shipyard and Intermediate Maintenance Facility w Bremerton został przebudowany na okręt dowodzenia i ponownie przemianowany – tym razem na Wright (CC-2)[1].

Wycofany ze służby w maju 1970 roku, został sprzedany na złom w sierpniu 1980 roku[1].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b c d e Naval History and Heritage Command – Wright II (CVL-49). history.navy.mil. [dostęp 2014-04-14]. (ang.).

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]