Ueli Maurer
| ||
![]() | ||
Data i miejsce urodzenia | 1 grudnia 1950 Wetzikon | |
![]() | ||
Okres | od 1 stycznia 2019 do 31 grudnia 2019 | |
Przynależność polityczna | Szwajcarska Partia Ludowa (SVP) | |
Poprzednik | Alain Berset | |
Następca | Simonetta Sommaruga | |
![]() | ||
Okres | od 1 stycznia 2013 do 31 grudnia 2013 | |
Przynależność polityczna | Szwajcarska Partia Ludowa (SVP) | |
Poprzednik | Eveline Widmer-Schlumpf | |
Następca | Didier Burkhalter | |
![]() | ||
Okres | od 1 stycznia 2009 | |
Przynależność polityczna | Szwajcarska Partia Ludowa (SVP) | |
Poprzednik | Samuel Schmid | |
Przewodniczący Szwajcarskiej Partii Ludowej | ||
Okres | od styczeń 1996 do 1 marca 2008 | |
Poprzednik | Hans Uhlmann | |
Następca | Toni Brunner |
Ueli Maurer (ur. 1 grudnia 1950 w Wetzikon, Kanton Zurych) – szwajcarski polityk, przewodniczący Szwajcarskiej Partii Ludowej w latach 1996–2008, członek Rady Narodu od 1991. Członek Szwajcarskiej Rady Związkowej oraz minister obrony od 1 stycznia 2009, w 2013 i 2019 prezydent Konfederacji Szwajcarskiej.
Życiorys[edytuj | edytuj kod]
Ueli Maurer dorastał jako syn rolnika w górach Zürcher Oberland. Uczęszczał do szkoły podstawowej i średniej w Hinwil, po czym rozpoczął praktykę zawodową w handlu i rolnictwie. W młodości służył w szwajcarskiej armii w randze majora oraz dowodził batalionem kolarzy. Był członkiem zuryskiego stowarzyszenia rolników oraz prezesem Szwajcarskiego Stowarzyszenia Producentów Warzyw. Maurer mieszka w Hinwil, jest żonaty, ma sześcioro dzieci[1][2].
W latach 1978–1986 wchodził w skład rady miejskiej Hinwil. Od maja 1983 do grudnia 1991 był członkiem parlamentu kantonu Zurych. W 1991 pełnił funkcję przewodniczącego parlamentu. W 1991 przegrał z Moritzem Leuenbergerem wybory do rządu kantonu Zurych. W 1991 został wybrany z ramienia Szwajcarskiej Partii Ludowej do Rady Narodu (izba niższa parlamentu), w której zasiada nieprzerwanie do chwili obecnej[1][2].
W styczniu 1996 objął stanowisko przewodniczącego Szwajcarskiej Partii Ludowej (SVP, Schweizerische Volkspartei). Początkowo był postrzegany jako wierny sojusznik i protegowany Christopha Blochera, czołowego polityka tej partii. Za prezesury Maurera Szwajcarska Partia Ludowa stała się największą partią polityczną w kraju. Z partii niemieckojęzycznej przekształciła się w partię ogólnonarodową. Maurer wyróżniał się prowadzeniem agresywnej i populistycznej, acz skutecznej kampanii politycznej, która zaprocentowała wzrostem poparcia społecznego. W wyborach federalnych w październiku 2007 SVP odniosła zwycięstwo, zdobywając 29% głosów i 62 miejsca w 200-osobowej Radzie Narodu[3]. W tydzień po wyborach Maurer ogłosił jednak rezygnację z funkcji przewodniczącego SVP. Oświadczając, iż nadszedł „właściwy czas do odejścia”, swoją decyzję motywował chęcią zaangażowania się w inne projekty polityczne[4].
25 listopada 2007 przegrał z Vereną Diener, kandydatką Zielonej Liberalnej Partii Szwajcarii, walkę o mandat senatorski z kantonu Zurych w wyborach do Rady Kantonów[5]. 1 marca 2008 na stanowisku przewodniczącego Szwajcarskiej Partii Ludowej zastąpił go Toni Brunner[6]. W sierpniu 2008 Maurer został przewodniczącym SVP w kantonie Zurych[7].
Członek gabinetu[edytuj | edytuj kod]
27 listopada 2008 klub parlamentarny Szwajcarskiej Partii Ludowej nominował Christopha Blochera oraz Maurera jako swoich kandydatów w wyborach do Szwajcarskiej Rady Związkowej, po rezygnacji ze stanowiska przez Samuela Schmida[8].
10 grudnia 2008 parlament większością zaledwie jednego głosu, stosunkiem 122 do 121 głosów, wybrał Maurera nowym członkiem Szwajcarskiej Rady Związkowej oraz ministrem obrony. Urząd objął 1 stycznia 2009[9][10]. 1 stycznia 2012 objął funkcję wiceprezydenta Szwajcarii[11]. 5 grudnia 2012 został wybrany na urząd prezydenta Szwajcarii, który objął 1 stycznia 2013. Jego kandydaturę poparło 148 spośród 202 deputowanych[12]. W grudniu 2017 w wyniku wyboru Alaina Berseta na prezydenta Szwajcarii na 2018, został po raz drugi wybrany na wiceprezydenta[13]. 5 grudnia 2018 po raz drugi został wybrany na urząd prezydenta Szwajcarii, który objął 1 stycznia 2019. Jego kandydaturę poparło 201 spośród 209 deputowanych[14].
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ a b Data on Federal Councillor Ueli Maurer (ang.). vbs.admin.ch. [dostęp 2013-01-02].
- ↑ a b Curriculum Vitae of Federal Councillor Ueli Maurer (ang.). admin.ch. [dostęp 2013-01-02].
- ↑ Nationalratswahlen: Übersicht Schweiz
- ↑ "Main parties undergo shake-up after elections", swissinfo, 26 października 2007.
- ↑ "Rightwing party unable to consolidate gains", swissinfo, 25 listopada 2007.
- ↑ "People's Party elects new leader", swissinfo, 1 marca 2008.
- ↑ "Wir sind die einzige noch verbleibende bürgerliche Partei", NZZ Online, 7 sierpnia 2008.
- ↑ "Maurer joins Blocher in race for cabinet seat", swissinfo, 27 listopada 2008.
- ↑ "Swiss People's Party rejoins coalition government", International Herald Tribune, 10 grudnia 2008.
- ↑ "Swiss far-right win cabinet post", BBC News, 10 grudnia 2008.
- ↑ Widmer-Schlumpf takes on Swiss presidency (ang.). swissinfo.ch, 14 grudnia 2011. [dostęp 2012-01-02].
- ↑ Maurer to become Swiss president (ang.). swissinfo.ch, 5 grudnia 2012. [dostęp 2013-01-02].
- ↑ Alain Berset, une présidence tournée vers l’Europe. letemps.ch. [dostęp 2017-12-06].
- ↑ Ueli Maurer sera le président de la Confédération en 2019. bilan.ch. [dostęp 2018-12-05].
Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]
|
|
|