Przejdź do zawartości

Układ termodynamicznie izolowany

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii

Układ termodynamicznie izolowany (układ termodynamiczny odosobniony) – układ termodynamiczny, który nie wymienia z otoczeniem ani materii, ani energii[1].

Z zasady zachowania energii wynika, że suma wszystkich rodzajów energii układu jest stała. W szczególności nie zmienia się energia wewnętrzna układu, co jest ujęte w pierwszej zasadzie termodynamiki. Jego poszczególne elementy mogą wymieniać między sobą energię oraz masę, ale suma energii wszystkich przemian w układzie izolowanym musi być równa 0.

Zobacz też

[edytuj | edytuj kod]

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Krzysztof Pigoń, Zdzisław Ruziewicz: Chemia fizyczna 1. Wyd. 6. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN, styczeń 2007. ISBN 978-83-01-15054-9.