Ulica Młyńska w Poznaniu
| Centrum | |||||||||||||||||||
 Centralny odcinek ulicy (widok ku zachodowi) | |||||||||||||||||||
| Państwo | |||||||||||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Miejscowość | |||||||||||||||||||
| Długość |
300 m[1] | ||||||||||||||||||
| Plan | |||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||
| Przebieg | |||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||
Położenie na mapie Polski  | |||||||||||||||||||
Położenie na mapie województwa wielkopolskiego  | |||||||||||||||||||
Położenie na mapie Poznania  | |||||||||||||||||||
 52°24′39,0″N 16°55′34,0″E/52,410833 16,926111
| |||||||||||||||||||
Ulica Młyńska – ulica w centrum Poznania, pomiędzy pl. Cyryla Ratajskiego na zachodzie, a ul. Solną na wschodzie. Nawierzchnia w większości z kostki brukowej. Na całej długości jednokierunkowa, z wyznaczonym kierunkiem ruchu w stronę ulicy Solnej.
Nazwa
[edytuj | edytuj kod]Nazwa traktu wywodzi się od licznych w tym rejonie młynów, które pracowały napędzane siłami rzeki Bogdanki, dziś w tym rejonie skanalizowanej. Obecna zabudowa pochodzi głównie z XIX wieku, kiedy to powstały przy niej liczne okazałe kamienice, a także gmach dzisiejszego sądu.
Obiekty
[edytuj | edytuj kod]Przy ul. Młyńskiej znajdują się m.in.:
- budynek PZU (róg placu Ratajskiego),
- numer 11 - kiedyś mieściła się tutaj najstarsza w mieście publiczna szkoła średnia dla dziewcząt (założona w 1830), tzw. Luisenschule - obecnie jej tradycje kontynuuje VII LO,
- dawny konsystorz protestancki - neogotycki, z charakterystyczną klatką schodową w wieży (przed zbudowaniem Collegium Maius mieściła się tutaj także siedziba Komisji Kolonizacyjnej),
- pomnik Dzieci Czerwca 1956,
- gmach Sądu Powiatowego zaprojektowany przez architektów z Berlina - Grüttera i Hirta w formach ciężkiego neobaroku, zawierający imponujące wnętrza i hole,
- areszt śledczy na narożniku ul. Solnej, którego najstarsze części pochodzą z połowy XIX wieku (w czasie II wojny światowej zamordowano tu, także gilotyną, ponad 1600 osób upamiętnionych pomnikiem, a w 1956, w czasie Powstania Poznańskiego, uwolniono więźniów brawurowym szturmem),
- pomnik Ofiar Więzienia przy ul. Młyńskiej.
Z uwagi na obecność sądu i aresztu śledczego, trakt bywa żartobliwie nazywany przez mieszkańców miasta najdłuższą ulicą Poznania.
Galeria
[edytuj | edytuj kod].jpg)
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ Zarząd Dróg Miejskich w Poznaniu: Spis dróg publicznych będących w administracji ZDM Poznań (stan na styczeń 2018) w formacie PDF. zdm.poznan.pl. [dostęp 2018-06-24]. (pol.).
Bibliografia
[edytuj | edytuj kod]- Praca zbiorowa, Poznań - przewodnik po zabytkach i historii, Wydawnictwo Miejskie, Poznań, 2003, ss.201-202, ISBN 83-87847-92-5
- tablica Systemu Informacji Miejskiej in situ