Ulica Parkowa w Krakowie
Wygląd
Podgórze | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||
nr rej. A-608 z 26 października 1981[1] | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Widok od placu Lasoty na północ, w stronę Rynku Podgórskiego. | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Państwo | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Miejscowość | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Poprzednie nazwy |
ul. Wolska | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Przebieg | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Położenie na mapie Krakowa | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Położenie na mapie Polski | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Położenie na mapie województwa małopolskiego | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||
50°02′30,0″N 19°57′09,0″E/50,041667 19,952500 |
Ulica Parkowa – ulica w Krakowie, w dzielnicy XIII, w Podgórzu.
Łączy ulicę Rękawka z deptakiem alei Powstańców Śląskich, ślepa, jednojezdniowa.
Historia[edytuj | edytuj kod]
Ulica Parkowa istniała prawdopodobnie już w średniowieczu jako część drogi biegnącej od mostu na Wiśle w kierunku Wieliczki, przez Wolę Duchacką, Kosocice oraz Swoszowice[2].
W latach 1849–1855 ulica została przebudowana jako droga dojazdowa do fortu cytadelowego 33 „Krakus”. Do 1917 roku nosiła nazwę ul. Wolskiej, kiedy to Rada MIasta Krakowa nadała ulicy obecną nazwę. Nazwa ta jest związana z powstałym w 1896 roku na Krzemionkach parkiem im. Wojciecha Bednarskiego[2].
Zabudowa[edytuj | edytuj kod]
- ul. Parkowa 1 (ul. Andrzeja Potebni 2, ul. Rękawka 2) – kamienica, 1925.
- ul. Parkowa 2 – dom, 1925.
- ul. Parkowa 4 – dom, XIX wiek.
- ul. Parkowa 6 – dom, XIX wiek.
- ul. Parkowa 7 – willa. Projekował Józef Kryłowski, 1906–1907.
- ul. Parkowa 8 – dom. Projekował Władysław Wilczyński, 1905.
- ul. Parkowa 9 – willa. Projekował Józef Kryłowski, 1896.
- ul. Parkowa – park im. Wojciecha Bednarskiego, 1896[a].
- ul. Parkowa 10 – dom, 1910.
- ul. Parkowa 11 – fabryka, 1900.
- ul. Parkowa 12 – dom, 1940.
- ul. Parkowa 12a – stadion sportowy „KS Korona”, 1947.
- ul. Parkowa 14 – dwór, 1947.
- ul. Parkowa 15 – blok mieszkalny, 1930–1938.
Opracowano na podstawie źródła: Gminnej ewidencji zabytków – Kraków[3].
Uwagi[edytuj | edytuj kod]
- ↑ 17 lipca 1976 roku wpisany do rejestru zabytków nieruchomych.
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Rejestr zabytków nieruchomych – województwo małopolskie [online], Narodowy Instytut Dziedzictwa, 31 marca 2024 [dostęp 2024-03-20] .
- ↑ a b Parkowa, ulica. W: Nazwy ulic Krakowa. Kraków: Wydawnictwo Instytutu Języka Polskiego PAN, 1995, s. 118. ISBN 83-85579-48-6.
- ↑ Gminna ewidencja zabytków – Kraków. [w:] Biuletyn Informacji Publicznej [on-line]. bip.krakow.pl. [dostęp 2024-03-20]. (pol.).
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Parkowa, ulica. W: Nazwy ulic Krakowa. Kraków: Wydawnictwo Instytutu Języka Polskiego PAN, 1995, s. 118. ISBN 83-85579-48-6.