Urzigurumasz

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii

Urzigurumasz – według Babilońskiej listy królów A i Synchronistycznej listy królów szósty władca z dynastii kasyckiej[1]. W inskrypcji Aguma-kakrimr wymieniany jako ojciec Aguma II[2].

Imię[edytuj | edytuj kod]

Imię tego władcy wymieniane jest w trzech źródłach:

źródło zapis imienia króla
Babilońska lista królów A m/UR-zi\-U(= guru12)-maš (I 21')[1]
Synchronistyczna lista królów mUR-zi-g[u-r]u-/ma\-áš (I 15')[1]
inskrypcja Aguma-kakrime /UR-ši\-gu-ru-maš (V R 33 I 2)
UR-ši-/gu-ru-maš\ (V R 33 I 13)[1]

Odczyt imienia wciąż pozostaje niepewny[1]. Dotyczy to w szczególności dwóch pierwszych jego sylab. Pierwszą z nich jest zawsze znak UR, który jednak odczytywany być może również taš/taz[1]. Druga zapisywana jest znakiem -zi- w obu listach królów i znakiem -ši- w inskrypcji Aguma-kakrime[1]. Tym samym w przypadku obu list królów imię tego władcy odczytywać można jako Urzigurumasz lub Tazzigurumasz, natomiast w przypadku inskrypcji Aguma-kakrime jako Urszigurumasz lub Taszszigurumasz.

Panowanie[edytuj | edytuj kod]

Nie są znane żadne inskrypcje tego władcy, nie jest wymieniany też w żadnych współczesnych mu źródłach pisanych[1]. Jedynym źródłem informacji o nim są powstałe później listy królów (Babilońska lista królów A i Synchronistyczna lista królów) oraz inskrypcja Aguma-kakrime[1]. Z Babilońskiej listy królów A dowiedzieć się można jedynie, iż był on szóstym władcą z dynastii kasyckiej, a jego poprzednikiem był Abi-Rattasz (długość panowania Urzigurumasza i imię jego następcy nie zachowały się)[3]. Również według Synchronistycznej lista królów Urzigurumasz był szóstym władcą z dynastii kasyckiej, ale jako jego poprzednika podaje ona Kasztiliasza II[4]. Ta sama lista jako następcę Urzigurumasza wymienia Harba-Szipaka[4]. Z kolei według inskrypcji Aguma-kakrime Urzigurumasz był ojcem Aguma II[2].

Nie wiadomo dokładnie kiedy panować miał Urzigurumasz. Synchronistyczna lista królów określa okres jego panowania jako współczesny asyryjskiemu królowi Szamszi-Adadowi II (ok. 1585–1580 p.n.e.)[4], ale bardziej prawdopodobne wydaje się założenie, iż był on współczesny ostatnim władcom z dynastii starobabilońskiej (2 połowa XVII w. p.n.e.)[5].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b c d e f g h i Brinkman J.A., Materials..., s. 320.
  2. a b Van Koppen F., The Agum-kakrime..., s. 136.
  3. Grayson A.K., Königslisten..., s. 91.
  4. a b c Grayson A.K., Königslisten..., s. 118.
  5. The Cambridge Ancient History (third edition), t. II/1 (History of the Middle East and the Aegean Region c. 1800-1350 B.C.), Cambridge University Press 1971, s. 820–821 (tabela „(B) WESTERN ASIA 1792-1390 B.C.”).

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

  • Brinkman J.A., Materials and Studies for Kassite History, tom I, The Oriental Institute of the University of Chicago 1976.
  • Grayson A.K., Königslisten und Chroniken. B. Akkadisch, w: Reallexikon der Assyriologie, tom VI (Klagesang-Libanon), Walter de Gruyter, Berlin – New York 1980-83, s. 86–135.
  • van Koppen F., The Agum-kakrime Inscription, w: Chavalas M. (edytor), The Ancient Near East – Historical Sources in Translation, Blackwell Publishing, Carlton 2006, s. 135–140.