Nietzsche zamieszkuje Kraków, a konkretnie dawne Wolne Królewskie Miasto Podgórze. Z czterech kategorii mieszkańców Krakowa i okolic tj. krakauerów[1], krakusów[2] krakowian[3] i krakowiaków[4] osobiście zalicza się do tej drugiej.
Z wykształcenia politolog/stosunkowiec międzynarodowy ;) zawodowo babrze się w telekomunikacji
↑Krakauer - wg. Kopalińskiego to żartobliwie, ironicznie mieszkaniec Krakowa, rzeczywiście jest w tym trochę nadęcia, osoby uważające się za krakauerów chełpią się pochodzeniem od wielu pokoleń z Krakowa (sensu stricte, na przełomie XVIII-XIX w. za murami mieszkało 8-10 tys. ludzi, a cały Kraków liczył wówczas raptem 24 tys., co oznacza, że poszczycić się tym może niewielu z obecnych 755 tys. mieszkańców) ale niemiecka nazwa sugeruje sentyment do czasów austro-węgierskich (sporo lokalnych: "cwibak" od zwieback, "certolić się" od zärteln ma pochodzenie niemieckie)
↑ Urodzonych w Krakowie, część mieszkańców Krakowa z dziada pradziada woli się identyfikować z tym latynizmem niż z germańskim "krakauerem", krakusami nazywają się też przyjezdni mieszkańcy, którzy wrośli w to miasto i się z nim związali. Krakus vs. krakowianin, ma się mniej więcej tak jak poznańczyk vs. poznaniak/poznanianin
↑Najogólniejsza nazwa mieszkańców Krakowa spotykana głównie w prasie. Na ulicy "Jestem krakowianinem" powie tylko przyjezdny, który ciągle jeszcze wychodzi na dwór zamiast na pole, a w łazience ma jakieś kafelki (co to są kafelelki? ;) ). Poprawne choć starodawne i nie używane będą synonimy: krakowczyk czy krakowita
↑Zdecydowana większość mieszkańców Krakowa, gdyby zapytać ich samoidentyfikację, nazwałaby się właśnie krakowiakami, ale Krakowiacy (ludowo: Krakowiaki) to definicja bardzo szeroka i obejmuje mieszkańców ziemi krakowskiej, głównej obok Górali i Lachów grupy etnicznej Małopolski. Stąd mieszkaniec Skawiny, czy Trzebini (ale Chrzanowa już nie) też będzie Krakowiakiem, ale z dużej litery
.svg){kind=small}
