Uszak brunatny
| Crossoptilon mantchuricum[1] | |
| Swinhoe, 1863 | |
 Samiec | |
| Systematyka | |
| Domena | |
|---|---|
| Królestwo | |
| Typ | |
| Podtyp | |
| Gromada | |
| Podgromada | |
| Infragromada | |
| Rząd | |
| Rodzina | |
| Podrodzina | |
| Plemię | |
| Rodzaj | |
| Gatunek |
uszak brunatny |
| Kategoria zagrożenia (CKGZ)[2] | |
 | |
Uszak brunatny[3] (Crossoptilon mantchuricum) – gatunek dużego ptaka z rodziny kurowatych (Phasianidae). Występuje w północno-wschodnich Chinach. Nie wyróżnia się podgatunków[4][5]. Narażony na wyginięcie.
Charakterystyka[edytuj | edytuj kod]
Długość ciała 96–100 cm. Masa ciała 1650–2475 g u samców, 1450–2025 g u samic[6]. Upierzenie brunatne, biało-czarny ogon, czerwone obwódki wokół oczu. Cechą charakterystyczną są długie kępki białych piór po obu stronach głowy ptaka.
Tryb życia[edytuj | edytuj kod]
Zasiedla górskie lasy mieszane, stwierdzany na wysokościach od 1100 do 2600 m n.p.m. Uszaki brunatne przebywają w grupach liczących od 10 do 30 osobników (poza sezonem lęgowym). Żerują głównie na pokarmie roślinnym, szukając korzeni, kłączy czy bulw[6].
Okres lęgowy trwa od kwietnia do czerwca. Prawdopodobnie są to ptaki monogamiczne. Gniazdują w lasach modrzewiowych i świerkowych. Gniazdo to wydrapany w ziemi dołek. Samica składa prawdopodobnie od 5 do 8 jaj, ale stwierdzano również zniesienia liczące od 4 do 20 jaj, a raz – 22. W niewoli po 26–27 dniach inkubacji wylęgają się pisklęta; dane dla dzikich ptaków nieznane[6].
Status i zagrożenia[edytuj | edytuj kod]
IUCN uznaje uszaka brunatnego za gatunek narażony (VU – vulnerable) nieprzerwanie od roku 1994 (stan w 2020). Wcześniej, w roku 1988, gatunek otrzymał rangę gatunku zagrożonego (T – threatened). Liczebność populacji szacuje się na 3300–11 000 dorosłych osobników. Ogólny trend liczebności populacji jest spadkowy, choć w obrębie obszarów chronionych jest stabilny. Do głównych zagrożeń dla gatunku należą utrata i fragmentacja siedlisk[2].
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Crossoptilon mantchuricum, [w:] Integrated Taxonomic Information System (ang.).
- ↑ a b Crossoptilon mantchuricum, [w:] The IUCN Red List of Threatened Species (ang.).
- ↑ Systematyka i nazewnictwo polskie za: P. Mielczarek & M. Kuziemko: Plemię: Phasianini Horsfield, 1821 (wersja 2020-07-21). [w:] Kompletna lista ptaków świata [on-line]. Instytut Nauk o Środowisku Uniwersytetu Jagiellońskiego. [dostęp 2020-09-01].
- ↑ Brown Eared-pheasant (Crossoptilon mantchuricum). IBC: The Internet Bird Collection. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-03-04)]. (ang.).
- ↑ F. Gill, D. Donsker & P. Rasmussen (red.): Pheasants, partridges, francolins. IOC World Bird List (v10.2). [dostęp 2020-09-01]. (ang.).
- ↑ a b c Steve Madge & Phil McGowan: Pheasants, Partridges, and Grouse. Princeton University Press, 2002, s. 314–315. ISBN 978-0-691-08908-9.
Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]
- Zdjęcia i nagrania audiowizualne. [w:] eBird [on-line]. Cornell Lab of Ornithology. (ang.).