VFR

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii

VFR (ang. visual flight rules) – zasady lotu z widocznością to zestaw zasad w lotnictwie, w zgodności z którymi pilot statku powietrznego może odbywać lot w warunkach pozwalających na kontrolę położenia statku za pomocą zewnętrznych punktów odniesienia.

W locie VFR za separację odpowiedzialny jest dowódca statku powietrznego. Wyjątkiem są loty VFR w niektórych klasach przestrzeni kontrolowanej.

Loty VFR muszą odbywać się przy zachowaniu ściśle określonych w przepisach zasad, dotyczących warunków meteorologicznych (VMC) oraz sposobu wykonywania tego rodzaju lotów. Niedopuszczalny jest na przykład wlot samolotu w chmurę i utrata widoczności powierzchni Ziemi.

Zobacz też[edytuj | edytuj kod]

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

  • Przelot nawigacyjny według przepisów VFR. W: Lech Szutowski, Jerzy Domicz: Podręcznik pilota samolotowego. Poznań: Avia-Test, 2008, s. 336, seria: Seria szkoleniowa Avia-Test. ISBN 978-83-902291-4-0.