Vibiano (kardynał)

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Vibiano
Kardynał prezbiter
Kraj działania

Państwo Kościelne

Miejsce urodzenia

Orvieto

Data śmierci

maj 1184

Wyznanie

katolicyzm

Kościół

rzymskokatolicki

Kreacja kardynalska

8 marca 1175
Aleksander III

Kościół tytularny

San Nicola in Carcere (8 marca 1175)
Santo Stefano al Monte Celio (20 września 1175)

Vibiano (zm. w maju 1184) – włoski kardynał.

Pochodził prawdopodobnie z Orvieto, gdzie był archidiakonem miejscowej kapituły katedralnej. Około 1169 roku jest poświadczony jako adwokat w kurii papieskiej. Cieszył się sławą wybitnego znawcy prawa kanonicznego, miał tytuł magistra. Należał w kurii do kręgu przyjaciół arcybiskupa Canterbury Tomasza Becketa. Na konsystorzu w marcu 1175 papież Aleksander III mianował go kardynałem diakonem San Nicola in Carcere, a we wrześniu tego samego roku promował go do rangi kardynała prezbitera Santo Stefano al Monte Celio. W latach 1176-77 działał jako legat papieski w Irlandii, gdzie przewodniczył synodowi w Cashel. Uczestniczył w papieskiej elekcji 1181. Jego imię po raz ostatni występuje wśród sygnatariuszy bulli Lucjusza III z dnia 7 maja 1184.

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

  • S. Miranda: konsystorz z 1175 roku
  • Marlene Polock, Magister Vivianus. Ein Kardinal Alexanders III., w: Papsttum, Kirche und Recht im Mittelalter: Festschrift für Horst Fuhrmann zum 65. Geburtstag, red. Horst Fuhrmann, Hubert Mordek, Max Niemeyer Verlag, Tybinga 1991, s. 265-276