Vilém Dlabola
_3.JPG) Grobowiec rodziny Dlabolów w Chvalkovicach | |
| Data i miejsce urodzenia | |
|---|---|
| Data i miejsce śmierci | |
| Miejsce spoczynku |
Cmentarz w Chvalkovicach |
Vilém Dlabola (ur. 28 października 1865 we Vrchlabí, zm. 9 marca 1937 w Chvalkovicach[1]) – czeski przemysłowiec, polityk i mecenas.
Życiorys[edytuj | edytuj kod]
Urodził się 28 października 1865 w Vrchlabí[2]. Był synem majstra fabrycznego, który wędrował po Czechach i dostał prawdziwą szkołę życia tak jak jego ojciec.
Od wczesnej młodości pracował w podkarkonoskim przemyśle włókienniczym i już w wieku 25 lat zajmował kierowniczą pozycję, do czego przyczyniły się jego pracowitość, sumienność, energia i miłość do pracy.
W 1892 r. wyprowadził się z Chvalkovic ostatni dworski administrator miejscowego bielnika Hönig. Bielnik wynajął Vilém Dlabola, który przybył z miejscowości Háje koło Semil[3].
Biznes zaczął z zaledwie dwudziestu pracownikami, ale już trzy lata później kupił cały bielnik za 17 000 złotych[4]. Następnie z maszynami zakupionymi w Berlinie rozpoczął działalność w wielkim stylu. Firma prosperowała. Przybył magiel i fabryka stała się największym bielnikem oraz oczyszczalnią towarów bawełnianych w Austro-Węgrzech. Przed I wojną światową miała fabryka już trzystu pracowników i pracowała na dwie zmiany. Wreszcie nadszedł czas na wypróbowanie zakupionej nowej innowacji technicznej - ciężarówki. Dlabola następnie został mianowany wówczas najmłodszym radcą handlowym i stał się członkiem założycielem Czeskiego Stowarzyszenia Przemysłu Włókienniczego. W 1924 r. w jego fabryce było zatrudnionych 127 mężczyzn i 76 kobiet[5].
Oprócz swojej działalności został wybitną osobowością nie tylko miejscowego życia publicznego i społecznego. Był np. przewodniczącym lokalnej organizacji Czechosłowackiej Narodowej Demokracji[6]. O jego osiągnięciach świadczy fakt, że został wybrany w 1924 r. burmistrzem Chvalkovic, z których kosztem własnym zbudował nowoczesną gminę. Następnie kupił staw oraz lasy wokół fabryki. Wiosną 1926 r. kupił jeszcze za 40 tysięcy koron w znacznym stopniu zrujnowany zamek z ogrodem. Całość przeszła gruntowną oraz kosztowną rekonstrukcję. W tym samym roku wystąpił z projektem wodociągu dla całej okolicy, w tym miasta Jaroměř[7].
Dwa lata później został ponownie wybrany na burmistrza Chvalkovic (otrzymał 11 głosów z 15)[8]. Jego znaczenie ciągle rosło. 19 sierpnia 1929 odwiedził jego fabrykę minister handlu Ladislav Novák[9]. W 1931 r. został przez niego na Czarnym Potoku wybudowany nowy basen publiczny[10], dokąd dojeżdżali ludzie z całego powiatu. Trzy lata później został jednogłośnie wybrany na przewodniczącego Stowarzyszenia Czechosłowackich Przemysłowców Wyrobów Włókienniczych. Zmarł 9 marca 1937 w Chvalkovicach[11].
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Gazeta Lidové noviny, 10 marca 1937.
- ↑ Gazeta Národní listy, 27 października 1935.
- ↑ obec Chvalkovice – Historie obce. chvalkovice.cz. [zarchiwizowane z tego adresu (2014-03-16)]..
- ↑ Tygodnik Štít. Věstník organizačního komitétu Strany katolického lidu pro diecézi královéhradeckou, 22 listopada 1923.
- ↑ Gazeta Národní listy, 11 stycznia 1925.
- ↑ Gazeta Národní listy, 17 maja 1930.
- ↑ Gazeta Národní listy, 17 sierpnia 1926.
- ↑ Gazeta Národní listy, 13 listopada 1928.
- ↑ Gazeta Národní listy, 20 sierpnia 1929.
- ↑ Gazeta Národní listy, 18 sierpnia 1931.
- ↑ Tygodnik Nové směry. Týdeník politické strany všeživnostenské severovýchodních Čech, 12 marca 1937.