Przejdź do zawartości

Václav z Michalovic (poemat)

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii

Václav z Michalovic – poemat epicki dziewiętnastowiecznego czeskiego poety Svatopluka Čecha[1], napisany w 1880 i opublikowany w 1882. Utwór jest napisany dziesięciozgłoskowcem[2]. Opowiada o czasach po bitwie pod Białą Górą. Józef Magnuszewski podkreśla, że w warstwie fabularnej poemat jest wzorowany na Konradzie Wallenrodzie[1].

Plna vůně, ševelu a třpytu
jídelna dnes otců jesuitů.
Se stěn vlaje rudých látek vlna
oblačné jak spousty, jitrem vzňaté,
a v ní slunka hrají nesčíslná —
znaky řádu v aureole zlaté.
Podlaha, jež kostky mramorové
v mosaiku dvojbarvou si skládá,
září leskem šachovnice nové;
na ni oken světlý obrys padá,
v němž tu tam obláček pestrý plove —
stínů hra, již malba skel tam spřádá.
Svatopluk Čech, Václav z Michalovic

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. a b Józef Magnuszewski: Historia literatury czeskiej. Zarys. Wrocław: Ossolineum, 1973, s. 171-174.
  2. Jacek Baluch, Piotr Gierowski: Czesko-polski słownik terminów literackich. Kraków: Wydawnictwo Uniwersytetu Jagiellońskiego, 2016, s. 90. ISBN 978-83-233-4066-9.

Linki zewnętrzne

[edytuj | edytuj kod]