Wątek na Pomoc:Pytania nowicjuszy

Kaktus566 (dyskusjaedycje)
Anonimowy 2 (dyskusjaedycje)

Wiem, że nieładnie jest grzebać w czyimś brudnopisie, ale postanowiłem kilka rzeczy samodzielnie poprawić prosiłbym spojrzeć jak powinien wyglądać artykuł po tej zmianie, musisz dodać przypisy do całej twórczości oraz do życiorysu. Pozdrawiam. :)

Kaktus566 (dyskusjaedycje)

Bardzo dziękuję za pomoc. Niestety ze względu na to, że robię to pierwszy raz zupełnie zapomniałam o tym, że muszą być przypisy ze źródeł opublikowanych. Całą wiedzę zdobyłam od samego Artysty, dlatego też musiałam usunąć niektóre treści, ponieważ nie ma niektórych informacji w internecie.

Starałam się, aby było po kilka przypisów w akapicie, tak też mi radzono.

Czy teraz mogę prosić o akceptację?

Pozdrawiam

Ency (dyskusjaedycje)

Formalnie hasło spełnia nasze wymogi, więc mogę przenieść do przestrzeni głównej, ale dokonam tam jeszcze kilku zmian. Np. cytat nt. twórczości wg mnie nie jest konieczny, a sprawy rodzinne muszą być wydzielone do sekcji. Ponadto i tak nie ma gwarancji, że hasło się utrzyma ze względu na encyklopedyczność (ja bym utrzymał, ale to tylko ja).

Kaktus566 (dyskusjaedycje)

Bardzo dziękuję za pomoc! Jak wygląda sprawa ze zdjęciami? Chciałabym jeszcze dodać zdjęcie do artykułu :)

Elzbietaop (dyskusjaedycje)

Witam,

czy ktoś mógłby sprawdzić artykuł, który chciałabym dodać do wiki

Cerkiew Prawosławna w Worsach –

Worsy, to wieś położona w woj. Lubelskim, gmina Drelów. W XIX wieku centrum religijne stanowiła cerkiew grekokatolicka w sąsiedniej wsi Szóstka, a tereny zamieszkiwali „tutejsi”, mieszkańcy, którzy mówili mieszanym językiem rosyjsko-ukraińskim, wyznania grekokatolickiego. Ludność ta tereny Worsy zamieszkiwała od pokoleń.

Z rozkazu cara, w 1875 roku parafie grekokatolickie zostały zamienione na prawosławne, a mieszkańcy przyjęli tą religię. W Worsach prawosławie mocno zakorzeniło się wśród miejscowej ludności.

Wyznanie prawosławne miało bardzo duży wpływ na mieszkańców. Podczas I Wojny Światowej kiedy Carska Rosja zorientowała się, że zaczęła przegrywać z Niemcami, stosując taktykę „spalonej ziemi” zaczęła stosować wobec ludności różne formy nacisku. Za pośrednictwem prawosławnych księży namawiała do ucieczki w głąb Rosji, strasząc przed wcieleniem 18-letnich chłopców do wojska Niemieckiego, nierzadko wyganiając z domostw i paląc je przez Kozaków z Armii Carskiej. Wielu mieszkańców Worsy opuściło swoje domostwa i udało się w trwające kilka lat Bieżaństwo.

Wielu z nich powróciło. Wszyscy którzy powrócili musieli odbudowywać swoje zniszczone, spalone, ograbione gospodarstwa. Nierzadko te gospodarstwa były już zajęte przez innych gospodarzy.

Lata po I Wojnie Światowej, były względnie spokojne dla mieszkańców Worsy. Prawosławie nadal było wiodącą religią wśród mieszkańców wsi. Jeden z mieszkańców Worsy został zastępcą parlamentarzysty do Sejmu II Rzeczypospolitej, z ramienia mniejszości narodowych[1].

W latach 30-tych liczba osób prawosławnych we wsi Worsy przewyższała liczbę osób innych wyznań. W związku z tym prawosławni mieszkańcy Worsy, w 1931 roku postanowili wybudować drewnianą cerkiew, wokół której skupiło się życie religijno- kulturalne mieszkańców.

Przy prawosławnej cerkwii działał męski chór, drużyna piłki ręcznej mężczyzn, a żona Batiuszki Matuszka min ozdabiała pięknymi kwiatowymi wzorami np lustra, meble dla wiernych.

Oficjalną, w dokumentach siedzibą prawosławia w gminie był Drelów, w rzeczywistości, Worsy stały się nieformalnym centrum prawosławia w latach 30-tych, w powiecie radzyńskim[2].

W II PR, w drugiej połowie lat 30-tych XX w. następowały zaostrzenia prawa wobec mniejszości narodowych, do których zaliczani byli przez władzę prawosławni mieszkańcy Worsy. Miały miejsce liczne represje władz wobec ludności prawosławnej[3].

Po Drugiej Wojnie Światowej, w ramach ustaleń między Polską oraz ZRRR, i podpisanego traktatu o wymianie ludności ukraińskiej z terenów Polski i polskiej z terenów Ukrainy, część z mieszkańców Worsy zdecydowała się wyjechać na Ukrainę. Razem z tymi mieszkańcami wyjechał ostatni Batiuszka.

Drewniana Cerkiew prawosławna została zamknięta, a następnie sprzedana. Sprzęty liturgiczne i wyposażenie cerkiwii zostało przekazane dla Prawosławnej cerkwii w Łobzie, która należy do dekanatu Szczecin diecezji wrocławsko-szczecińskiej Polskiego Autokefalicznego Kościoła Prawosławnego [4] .

· Krzysztof W. Mucha, Organizacja i struktura oraz zakres kompetencji społecznych organów nadzorujących szkolnictwo powszechne na terenie województwa łódzkiego w okresie międzywojennym, „Przegląd Nauk Historycznych”, 14 (2), 2015, DOI: 10.18778/1644-857x.14.02.04.url

· · Krzysztof Grzesiak, AKCJA ROZBIÓREK CERKWI NA LUBELSZCZYŹNIE W ROKU 1938, „Studia Oecumenica”, 11, 2011, s. 313–330, DOI: 10.25167/so.3237.url

· · Jerzy Ostapczuk, Menologion kijowskiego ewangeliarza pełnego z 1707 roku (uwagi wstępne na przykładzie miesiąca wrzesień), „Elpis: czasopismo teologiczne Katedry Teologii Prawosławnej Uniwersytetu w Białymstoku”, 18, 2016, s. 65–73, DOI: 10.15290/elpis.2016.18.08.url

· Joanna Ważniewska, Prawosławie w Polsce: Stefan Dudra, Polski Autokefaliczny Kościół Prawosławny w obszarze polityki wyznaniowej oraz polityki narodowościowej Polski Ludowej i III Rzeczypospolitej, Wydawnictwo Naukowe Scholar, Warszawa 2019, ss. 958, „Doctrina. Studia społeczno-polityczne” (17), 2021, s. 359–368, DOI: 10.34739/doc.2020.17.21.url

Odpowiedz na „Prośba o akceptację artykułu”