Władysław Gaweł

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
  • Władysław Gaweł (1890–1940) – ziemianin, działacz niepodległościowy, porucznik piechoty rezerwy Wojska Polskiego, odznaczony Krzyżem Niepodległości (9 października 1933), zamordowany w Charkowie[1][2][3][4]
  • Władysław Gaweł (ur. 1897) – major łączności Wojska Polskiego, odznaczony Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski, Złotym Krzyżem Zasługi i Medalem Niepodległości[5][6][7]
  • Władysław Gaweł (ur. 1926) – doker i działacz komunistyczny, poseł na Sejm PRL VI kadencji

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. M.P. z 1933 r. nr 235, poz. 255.
  2. Kartoteka personalno-odznaczeniowa. Wojskowe Biuro Historyczne. [dostęp 2022-08-13]..
  3. Kartoteka personalno-odznaczeniowa. Wojskowe Biuro Historyczne. [dostęp 2022-08-13]..
  4. Jerzy Ciesielski, Zuzanna Gajowniczek, Grażyna Przytulska, Wanda Krystyna Roman, Zdzisław Sawicki, Robert Szczerkowski, Wanda Szumińska: Charków. Księga Cmentarna Polskiego Cmentarza Wojennego. Jędrzej Tucholski (red.). Warszawa: Oficyna Wydawnicza RYTM, 2003, s. 127. ISBN 83-916663-5-2..
  5. Ryszard Rybka, Kamil Stepan: Rocznik oficerski 1939. Stan na dzień 23 marca 1939. Kraków: Fundacja CDCN, 2006, s. 273, 438. ISBN 978-83-7188-899-1..
  6. Władysław Gaweł ur. 1 listopada 1897 w Przemyślu, w rodzinie Kazimierza i Katarzyny z Domaradzkich. Kartoteka personalno-odznaczeniowa. Wojskowe Biuro Historyczne. [dostęp 2022-08-13]..
  7. Kartoteka personalno-odznaczeniowa. Wojskowe Biuro Historyczne. [dostęp 2022-08-13]..