Władysław Swolkień

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Władysław Swolkień
Ilustracja
Data urodzenia

ok. 1850

Data i miejsce śmierci

1913
Kraków

Odznaczenia
Kawaler Orderu Franciszka Józefa (Austro-Węgry) Krzyż Zasługi Cywilnej (w czasie pokoju) Medal Jubileuszowy Pamiątkowy dla Cywilnych Funkcjonariuszów Państwowych Krzyż Jubileuszowy dla Cywilnych Funkcjonariuszów Państwowych

Władysław Swolkień[a] herbu Pomian (ur. ok. 1850, zm. 1913 w Krakowie) – polski urzędnik policji.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Urodził się około 1850[1]. Zawodowo pracował w Krakowie jako śledczy w służbie kryminalnej[2]. Wykrył wielu morderców, m.in. Czarnomskiego, zabójcę Słowika, woźnego Kasy Oszczędności, zabójczynię Eufrozyny Bałuckiej (matki Michała Bałuckiego)[1][2]. Pracował w C. K. Dyrekcji Policji w Krakowie[3][4][5]. Do końca służył w randze radcy policji[3][4]. W 1912 przeszedł w stan spoczynku[1][2]. Otrzymał wtedy tytuł radcy rządowego[2].

Zamieszkiwał przy krakowskim Rynku nr 32[1]. Zmarł 21 kwietnia 1913 w wieku 63 lat[6][2][1]. Jego pogrzeb odbył się 23 kwietnia 1913 w Krakowie[1].

Odznaczenia[edytuj | edytuj kod]

Uwagi[edytuj | edytuj kod]

  1. W ewidencji urzędników Austro-Węgier był określany w języku niemieckim jako „Ladislaus Swolkień”.

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b c d e f Co słychać w mieście? Władysław Swolkień. „Nowiny”. Nr 93, s. 4, 23 kwietnia 1913. 
  2. a b c d e f Zgon urzędnika-obywatela. „Nowości Illustrowane”. Nr 17, s. 3-4, 26 kwietnia 1913. 
  3. a b c d e f Szematyzm Królestwa Galicyi i Lodomeryi z Wielkim Księstwem Krakowskiem na rok 1912. Lwów: 1912, s. 89.
  4. a b c d e f Hof- und Staatshandbuch der Österreichisch-Ungarischen Monarchie für das Jahr 1912. Wiedeń: 1912, s. 916.
  5. Kronika. Z żałobnej karty. „Kurjer Lwowski”. Nr 182, s. 4, 21 kwietnia 1913. 
  6. Telegramy Gazety Lwowskiej. „Gazeta Lwowska”. Nr 91, s. 5, 21 kwietnia 1913.