Włodzimierz Stefan Zygier

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii

Włodzimierz Stefan Zygier ps. „Czarny” (ur. 14 lipca 1930 w Łodzi, zm. 20 października 2016 tamże) – polski działacz powojennego podziemia antykomunistycznego w Polsce, dowódca organizacji konspiracyjnej „Młoda Polska”[1], podporucznik Polskich Sił Zbrojnych[2].

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Od września 1949 kierował łódzką organizacją konspiracyjną „Młoda Polska”. W maju 1950 został aresztowany przez funkcjonariuszy UBP i po śledztwie skazany na piętnaśnie lat więzienia. Wyrok odbywał między innymi w Rawiczu, Raciborzu oraz Sieradzu, zaś w kwietniu 1955 został zwolniony warunkowo. Był między innymi Harcmistrzem ZHP[1], a także członek związku zawodowego służby zdrowia[2]. Był również współinicjatorem tablicy upamiętniającej ofiar Akcji T4 zamordowanych przez nazistów w szpitalu psychiatrycznym przy ul. Aleksandrowskiej 159 w Łodzi[3].

Zmarł 20 października 2016 i został pochowany na Cmentarzu Rzymskokatolickim przy ul. Szczecińskiej w Łodzi[2].

Wybrane odznaczenia[edytuj | edytuj kod]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b c Nekrolog śp. Włodzimierza Zygiera. kombatanci.gov.pl. [dostęp 2016-10-26]. (pol.).
  2. a b c d e Włodzimierz Stefan Zygier: Nekrologi. Opublikowano w Dziennik Łódzki dnia 25.10.2016. nekrologi.net. [dostęp 2016-10-26]. (pol.).
  3. Tablica dla ofiar zbrodni z Kochanówki. e-kalejdoskop.pl. [dostęp 2016-10-26]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-11-27)]. (pol.).