Wacław Wojakowski

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Wacław Wojakowski
Ilustracja
Władze PZPN w 1927. Od lewej mjr Maryan Esman (wiceprezes), Edward Cetnarowski (prezes) i Wacław Wojakowski (sekretarz generalny)
Data i miejsce urodzenia

28 maja 1888
Warszawa

Data i miejsce śmierci

21 stycznia 1943
Kielce

Narodowość

polska

Tytuł naukowy

doktor praw

Odznaczenia
Złoty Krzyż Zasługi

Wacław August Wojakowski (ur. 28 maja 1888 w Warszawie, zm. 21 stycznia 1943 w Kielcach) – polski prawnik, działacz piłkarski, oficer rezerwy.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Od 1909 do 1914 studiował prawo. W 1921 uzyskał tytuł naukowy doktora praw. Był jednym z założycieli Cracovii. Jako piłkarz rozegrał jeden oficjalny mecz w barwach tego klubu w 1919. Został także sędzią piłkarskim. Był współzałożycielem Polskiego Związku Piłki Nożnej, w którym pełnił funkcje wiceprezesa, skarbnika, od 1925 do 1927 sekretarza generalnego. Był wiceprezesem Krakowskiego Okręgowego Związku Piłki Nożnej. Od 1936 do 1937 redagował biuletyn „KS Cracovia”. W lipcu 1937 władze PZPN mianowały go komisarzem Śląskiego Okręgowego Związku Piłki Nożnej[1].

W Wojsku Polskim został mianowany na stopień podporucznika ze starszeństwem z 1 czerwca 1919 w korpusie oficerów rezerwy administracji (dział gospodarczy). Posiadał przydział w rezerwie do Okręgowego Zakładu Gospodarczego nr V w Krakowie[2][3]. Później został przeniesiony do korpusu oficerów rezerwy intendentów[4]. Pełnił funkcję kierownika syndykatu fabryk porcelany Ćmielów i Gische w Warszawie[5].

Ordery i odznaczenia[edytuj | edytuj kod]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Dr. Wojakowski komisarzem okręgu śląskiego. „Gazeta Lwowska”, s. 3, Nr 165 z 25 lipca 1937. 
  2. Rocznik Oficerski 1923 ↓, s. 1293, 1338.
  3. Rocznik Oficerski 1924 ↓, s. 1175, 1220.
  4. Rocznik Oficerski Rezerw 1934 ↓, s. 206.
  5. a b M.P. z 1931 r. nr 64, poz. 102 „za zasługi na polu rozwoju sportu”.

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]