Wadi al-Malik
| Kontynent | |
|---|---|
| Państwo | |
| Rzeka | |
| Długość | ok. 560 km |
| Źródło | |
| Miejsce | Umm Badr (jezioro) |
| Wysokość |
ok. 650 m n.p.m. |
| Współrzędne | |
| Ujście | |
| Recypient | Nil |
| Miejsce |
opodal Ad-Dabba |
| Współrzędne | |
| Mapa | |
.jpg)
| |
Położenie na mapie Sudanu  | |
Wadi al-Malik (lub Wadi El Milk lub Wadi el-Melek) – ued w Sudanie, będący w sezonie deszczowym lewostronnym dopływem Nilu.
Bieg[edytuj | edytuj kod]
Ta sezonowa rzeka ma swój początek w jeziorze Umm Badr w Północnym Kordofanie. Początkowo płynie na północ, po czym w okolicach 16°10'N; 28°48'E odbija na północny wschód, omijając z południa Gebel al-Ain, sezonowo tocząc swe wody dalej przez Prowincję Północną w drodze do Nilu, gdzie dociera on tylko po opadach pory deszczowej powyżej miasteczka Ad-Dabba[1][2]. Poza porą deszczową niemal całe koryto rzeki wysycha.
Archeologia[edytuj | edytuj kod]
Liczne znaleziska archeologiczne świadczą o długiej historii osadnictwa w tym rejonie, sięgającej epoki żelaza, jak np. Zankor w górnym biegu Wadi al-Malik, postmeroickie lub średniowieczno-chrześcijańskie cmentarzyska i ruiny w okolicach Gebel al-Ain. Ciekawym świadectwem historii jest także umocniona stacja poideł Kufriyat al-Attash w dolnym biegu Wadi al-Malik[3].
Dzisiejsze znaczenie[edytuj | edytuj kod]
Sezonowe jezioro Umm Badr jest ważną ostoją dla ptactwa. Wegetację okolic górnego biegu uedu cechują suche stepy i stepy. Bardziej żyzna jest dolina uedu w okolicach wspomnianego wyżej miejsca zmiany kierunku prądu (16°10'N; 28°48'E), gdzie półnomadzi ze szczepu Kababish pasą swoje bydło.