Wagony Graz (tramwaje w Timișoarze)

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Wagony Graz
Dane ogólne
Kraj produkcji

 Austro-Węgry

Producent

Grazer Maschinen- und Waggonbau-Aktiengesellschaft

Miejsce produkcji

Graz

Lata produkcji

1891

Dane techniczne
Liczba członów

1

Rozstaw wózków

1435 mm

Wnętrze
Liczba miejsc siedzących

16

Wagony Graz tramwajów w Timișoarze – seria austro-węgierskich wagonów tramwaju konnego. Pięć takich wagonów w pierwszej połowie 1891 r. zakupiło ówczesne przedsiębiorstwo Temesvári Közúti Vaspálya Részvénytársaság (TeKöVa Rt.) dla miejscowej sieci tramwajowej. Przyczyną powiększenia taboru tramwajowego była Wystawa przemysłu i rolnictwa, którą zorganizowano w dniach 19 kwietnia – 30 października w Timișoarze. Tramwaje były przeznaczone dla przebiegającej przez strefę przemysłową linii tramwajowej, która łączyła tę strefę bezpośrednio z terenami wystawowymi w parku Franciszka Józefa (dziś park Copiilor Ion Creangă). Liczbę tramwajów przydzielonych do jednego kursu zwiększono z dwóch do trzech. Ponieważ na linii wykonywano cztery kursy, piąty wagon służył jako rezerwowy.

Historia[edytuj | edytuj kod]

Wygląd zewnętrzny tych wyprodukowanych w 1891 r. wagonów był zbliżony do wagonów Spiering z 1869 r. W porównaniu z nimi były jednak nieco mniejsze i lżejsze, oprócz tego zastosowano w nich koła z gumowymi obręczami zamiast powszechnie wcześniej stosowanych stalowych. Poza tym wagony były pozbawione przeszklonych okien, co oznacza, że jako wagony letnie wyposażono je jedynie w zasłony. Z obu stron tramwaju zamiast metalowego poszycia zamontowano kratownicowe osłony. Dzięki znacznemu ograniczeniu masy wagonów każdy z nich mógł być ciągnięty jedynie przez jednego konia. Oprócz tego zrezygnowano z odgrodzenia stanowiska woźnicy od reszty wnętrza.

Wraz z zakończeniem elektryfikacji tramwajów w Timișoarze dnia 27 lipca 1899, z eksploatacji wycofane zostały tramwaje Graz. W przeciwieństwie do części wagonów Spiering z 1869 r., nie zdecydowano się na przebudowanie ich na doczepy dla tramwajów elektrycznych. Do dziś nie zachował się żaden z pięciu tramwajów Graz.

Dostawy[edytuj | edytuj kod]

W 1891 r. wyprodukowano 5 wagonów tego typu.

Państwo Miasto Lata dostaw Liczba Numery taborowe Uwagi
 Austro-Węgry Timișoara 1891 5
Łączna liczba: 5

Zobacz też[edytuj | edytuj kod]

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

  • 60 de ani de la înființarea tramvaiului în Timișoara, Monografie 1869−1929. Timișoara: 1929.
  • Vasile Deheleanu, Sabin Indrieșu: Monografia întreprinderilor electromecanice municipale Timișoara. Timișoara: 1944.
  • Dorin Sarca, Gh. Radulovici: Centenarul tramvaielor din Timișoara, Monografie 1869−1969. Timișoara: 1969.
  • 1869−1994, 125 de ani de circulație cu tramvaiul în Timișoara, Monografie. Timișoara: 1994.
  • Regia Autonomă de Transport Timișoara, 130 de ani de activitate, 1869–1999, Monografie. Timișoara: 1999.
  • Mihály Kubinszky, István Lovász, György Villány: Régi Magyar Villamosok. Budapeszt: 1999.