Wahnik

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii

Wahnik (zamiennie rotor) – część mechanizmu najczęściej automatycznego zegarka, którego zadaniem jest dostarczenie energii, wynikającej z ruchów nadgarstka, niezbędnej do wykonania odpowiednich obrotów czasomierza. Element ten nazywany również z angielska „rotor” i jest częścią zespołu naciągu, służy do generowania momentu obrotowego, niezbędnego do naciągania sprężyny napędowej[1].

Budowa i wygląd[edytuj | edytuj kod]

Wahnik ma zwykle kształt półkolisty i dla uzyskania jak największego gabarytu najczęściej jest łożyskowany w środku mechanizmu[2]. Element ten ma środek masy skupiony po jednej stronie w stosunku do swojego łożyska, więc pod wpływem ruchów ręki, na skutek siły bezwładności obraca się. Dzięki temu, poprzez przekładnię zwalniającą naciągana jest sprężyna napędowa[3]. Współcześnie częściej spotyka się wahniki dwukierunkowe o nieograniczonym kącie obrotu, wymagające dodatkowej konstrukcji tzw. nawrotnika, który powoduje naciąganie sprężyny przy ruchu wahnika w dowolnym kierunku, rzadziej jednokierunkowe[4]. Wahnik może być również zdobiony i personalizowany dla lub przez producenta mechanizmu poprzez umieszczenie na nim logotypu marki, lub uformowanie go w sposób odwołujący się do tegoż symbolu[1].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b Wahnik - słownik zegarmistrzowski [online], zegarkiipasja.pl [dostęp 2021-02-03].
  2. Mechanizm automatyczny - zasady funkcjonowania [online], zegarownia.pl [dostęp 2021-02-03].
  3. Jak prawidłowo użytkować zegarek z mechanizmem automatycznym? Praktyczne porady [online], zegarkinareke.pl [dostęp 2021-02-03].
  4. Wahnik (rotor) - Słownik pojęć zegarmistrzowskich [online], CH24.PL [dostęp 2021-02-03] (pol.).