Watakkirunta

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii

Watakkirunta (tamil. trl. vaṭakkirunta, „Ten, który zwrócił się w kierunku północy”) – pochodzące z języka tamilskiego, hinduistyczne określenie opisujące osobę, która popełniła samobójstwo rytualne. Osoba taka, będąc wojownikiem, kierowała się twarzą w stronę północy, zgodnie z wierzeniami indyjskimi, iż gdzieś na północy zlokalizowany jest raj wojowników (Indraloka). Formą zadania śmierci bywało przebicie się mieczem. Powodem podjęcia samobójstwa rytualnego przez wojownika mogło być ugodzenie podczas walki przeciwnika w plecy lub ucieczka z pola walki – wierzono, że wybór samobójczej śmierci potrafił zmazać taką winę.

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

  • Natalia Świdzińska: O czym warto pamiętać opisując tamilskie kamienie pamięci. W: Sztuka i kultura wizualna Indii. Piotr Balcerowicz (red.), Jerzy Malinowski (red.). Wyd. 1. Warszawa: Wydawnictwo DiG, 2010, s. 63, seria: Konferencje Polskiego Stowarzyszenia Sztuki Orientu. ISBN 978-83-7181-636-9.