Przejdź do zawartości

Watomierz

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Przykład watomierza

Watomierz – przyrząd przeznaczony do pomiaru mocy czynnej.

Watomierze budowane są jako mierniki:

  • elektrodynamiczne,
  • ferrodynamiczne,
  • indukcyjne.

Watomierz elektrodynamiczny – najczęściej spotykany typ miernika. Przeznaczony jest do pomiaru mocy w obwodach prądu stałego i przemiennego.

Ma on dwie cewki: nieruchomą cewkę prądową, o małej rezystancji, oraz ruchomą cewkę napięciową, o dużej rezystancji. Cewkę prądową włącza się do obwodu poprzez zaciski prądowe, szeregowo z obciążeniem; cewkę napięciową – poprzez zaciski napięciowe, równolegle z obciążeniem. Odchylenie wskazówki miernika jest proporcjonalne do wartości średniej iloczynu natężeń prądu w cewkach prądowej i napięciowej. Iloczyn ten jest proporcjonalny do natężenia prądu w cewce prądowej, napięcia na cewce napięciowej i (nazywanego współczynnikiem mocy):

gdzie:

– napięcie na cewce napięciowej,
– natężenie prądu w cewce prądowej,
– różnica faz między napięciem a natężeniem prądu elektrycznego.

Na tarczy podziałki watomierza znajduje się symbol jednostki wielkości mierzonej (moc czynna) – W (wat).

Zaciski odpowiadające początkom cewek prądowej i napięciowej są oznaczone gwiazdkami i w czasie pomiaru powinny być zwarte.

W watomierzu można za pomocą przełączników: prądowego i napięciowego nastawić zakres prądowy i napięciowy niezależnie od siebie. Zakres watomierza równy jest iloczynowi wyżej wspomnianych zakresów.

Zobacz też

[edytuj | edytuj kod]