Przejdź do zawartości

Wczasy pod gruszą

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii

Wczasy pod gruszą – potoczne określenie na wczasy finansowane samodzielnie przez pracownika, a następnie refundowane w części lub w całości przez pracodawcę z funduszu świadczeń socjalnych. Świadczenie i wysokość ulgi ma charakter uznaniowy[1]. Wartość świadczenia ustala się według cen rynkowych. Regulamin dostępu do funduszy świadczeń określa regulamin u danego pracodawcy[1].

Decydując o finansowaniu wczasów pod gruszą pracodawca ma obowiązek brać pod uwagę sytuację życiową pracownika, jego warunki socjalne i materialne. Nie wszyscy pracownicy są uprawnieni do tej formy pomocy[1][2].

W 1937 roku założona wtedy Ogólnokrajowa Spółdzielnia Turystyczna Gromada stworzyła ofertę nazywaną wczasami pod gruszą dla mieszkańców obszarów przemysłowych[3][4]. Do działalności tej powróciła w 1956 roku, po swojej reaktywacji - stworzyła wtedy nazwaną tak ofertę, opartą o wyjazdy mieszkańców miast na wieś, w tym również do miejscowości mało wcześniej znanych i uczęszczanych turystycznie[5][6]. Tego typu wyjazdy organizowane były również w ramach ruchu "Jabłońscy zapraszają Matysiaków”[7][8].

Istotą tej formy wakacji jest samodzielne zorganizowanie wypoczynku, np. na działce, u rodziny na wsi, w gospodarstwie agroturystycznym itp[9].

„Wczasy pod gruszą” są używane współcześnie jako potoczne i nieco ironiczne określenie wakacji lokalnych lub skromnych, ale także formalnie – bo wiele zakładów nadal oferuje pracownikom świadczenie urlopowe z ZFŚS (Zakładowy Fundusz Świadczeń Socjalnych), nazywane właśnie w ten sposób.

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. a b c Wczasy pod gruszą. Co kryje się pod tym pojęciem?. [w:] e-prawnik.pl [on-line]. 2013-06-24. [dostęp 2017-05-07].
  2. Sprawdź, czy należą ci się "wczasy pod gruszą". [w:] bankier.pl [on-line]. 2014-08-08. [dostęp 2017-05-07].
  3. Michał Roman, The profitability of an investment project in agritourism, „Europa Regionum”, 33, 2017, s. 105, DOI10.18276/er.2017.33-10, ISSN 1428-278X [dostęp 2025-10-27].
  4. Sammel, Anna. "Rola agroturystyki w zrównoważonym rozwoju obszarów wiejskich w Polsce." Turystyka i Rozwój Regionalny 6 (2016): 78.
  5. Agnieszka Chłosta-Sikorska, Zorganizowany wypoczynek mieszkańców Nowej Huty w latach 60. w świetle „Głosu Nowej Huty”, „Rocznik Historii Prasy Polskiej”, 2020, s. 163, DOI10.24425/rhpp.2020.135103, ISSN 1509-1074 [dostęp 2025-10-27].
  6. Cezary Marcinkiewicz, Rozwój i stan polskiej agroturystyki, „HUMANITAS Zarządzanie”, 14 (1), 2013, s. 24.
  7. Wojciechowska, J. (2006). Geneza oraz ewolucja turystyki na obszarach wiejskich w Polsce. Folia Turistica, 17, 99-119.
  8. Cezary Kwiatkowski, Jolanta Juszczak, Uwarunkowania rozwoju agroturystyki w województwie lubelskim na przykładzie wybranych powiatów, Radom: Instytut Naukowo-Wydawniczy "Spatium", 2016, s. 15, ISBN 978-83-62805-07-5 [dostęp 2025-10-27].
  9. Jadwiga Jenczelewska: Wczasy pod gruszą nie dla wszystkich. [w:] Dziennik Zachodni [on-line]. 2015-07-16. [dostęp 2017-05-07].