Więzadło boczne młoteczka

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Ucho środkowe człowieka. Widoczne więzadła młoteczka.

Więzadło boczne młoteczka (łac. ligamentum mallei laterale) – w anatomii człowieka jedno z więzadeł łączących kosteczki słuchowe ze ścianami jamy bębenkowej, jedno z trzech więzadeł młoteczka[1]. Przednia część więzadła zaczyna się na kolcu bębenkowym mniejszym, a kończy z przodu szyjki młoteczka. Z tyłu szyjki zaczyna się tylna część więzadła, kończąca się na kolcu bębenkowym większym i wcięciu bębenkowym. Część włókien biegnie też do błony bębenkowej (do jej wiotkiej części)[1].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b Adam Bochenek, Michał Reicher, Anatomia człowieka. Tom V. Układ nerwowy obwodowy. Układ nerwowy autonomiczny. Powłoka wspólna. Narządy zmysłów, wyd. VI, Warszawa: Wydawnictwo Lekarskie PZWL, 2018, s. 418–419, ISBN 978-83-200-3258-1.