Więzadło górne młoteczka

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Ucho środkowe człowieka. Widoczne więzadła młoteczka.

Więzadło górne młoteczka (łac. ligamentum mallei superius) – w anatomii człowieka jedno z więzadeł łączących kosteczki słuchowe ze ścianami jamy bębenkowej, jedno z trzech więzadeł młoteczka, bardzo zmienne[1]. Zaczyna się na stropie zachyłku nadbębenkowego jamy bębenkowej, kończy się na szczycie głowy młoteczka[1].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b Adam Bochenek, Michał Reicher, Anatomia człowieka. Tom V. Układ nerwowy obwodowy. Układ nerwowy autonomiczny. Powłoka wspólna. Narządy zmysłów, wyd. VI, Warszawa: Wydawnictwo Lekarskie PZWL, 2018, s. 418–419, ISBN 978-83-200-3258-1.