Wiaczasłau Hierasimienka

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Wiaczasłau Hierasimienka
Вячаслаў Герасіменка
Pełne imię i nazwisko

Wiaczasłau Michajławicz Hierasimienka

Deputowany do Rady Najwyższej Republiki Białorusi XIII kadencji
Okres

od 9 stycznia 1996
do 9 stycznia 2001

Przynależność polityczna

Białoruska Partia Chłopska, frakcja „Działanie Obywatelskie”

Następca

wybory nie odbyły się

Wiaczasłau Michajławicz Hierasimienka (biał. Вячаслаў Міхайлавіч Герасіменка, ros. Вячеслав Михайлович Герасименко, Wiaczesław Michajłowicz Gierasimienko) – białoruski dziennikarz i polityk, deputowany do Rady Najwyższej Republiki Białorusi XIII kadencji.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

W 1995 roku mieszkał w Petrykowie. Pracował jako kierownik działu petrykowskiej gazety rejonowej „Za Nowyja Rubiaży” (pol. Za Nowe Rubieże), był członkiem Białoruskiej Partii Chłopskiej. W drugiej turze wyborów parlamentarnych 28 maja 1995 roku został wybrany na deputowanego do Rady Najwyższej Republiki Białorusi XIII kadencji z petrykowskiego okręgu wyborczego nr 110[1]. 9 stycznia 1996 roku został zaprzysiężony na deputowanego[2]. Od 23 stycznia pełnił w Radzie Najwyższej funkcję przewodniczącego Stałej Komisji ds. Praw Człowieka, Kwestii Narodowościowych, Środków Masowego Przekazu, Kontaktu ze Zjednoczeniami Społecznymi i Organizacjami Religijnymi[3]. Należał do opozycyjnej wobec prezydenta Alaksandra Łukaszenki frakcji „Działanie Obywatelskie”. 1 kwietnia został członkiem stałej delegacji Rady do Zgromadzenia Parlamentarnego OBWE[4]. Od 3 czerwca był członkiem grupy roboczej Rady Najwyższej ds. współpracy z Bundestagiem Republiki Federalnej Niemiec[5]. 27 listopada 1996 roku, po dokonanej przez prezydenta kontrowersyjnej i częściowo nieuznanej międzynarodowo zmianie konstytucji, nie wszedł w skład utworzonej przez niego Izby Reprezentantów Zgromadzenia Narodowego Republiki Białorusi I kadencji. Zgodnie z Konstytucją Białorusi z 1994 roku jego mandat deputowanego do Rady Najwyższej zakończył się 9 stycznia 2001 roku; kolejne wybory do tego organu jednak nigdy się nie odbyły[6].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Спіс дэпутатаў Вярхоўнага Савета Рэспублікі Беларусь, выбраных у другім туры галасавання 28 мая 1995 года. Centralna Komisja Republiki Białorusi ds. Wyborów i Prowadzenia Republikańskich Referendów. [dostęp 2019-06-29]. [zarchiwizowane z tego adresu (2018-12-05)]. (biał.).
  2. С. Шарецкий: Постановление Верховного Совета Республики Беларусь от 9 января 1996 г. №4-XIII. pravo.levonevsky.org, 1996-01-09. [dostęp 2018-06-29]. [zarchiwizowane z tego adresu (2017-09-13)]. (ros.).
  3. С. Шарецкий: Постановление Верховного Совета Республики Беларусь от 23 января 1996 г. №36-XIII. pravo.levonevsky.org, 1996-01-23. [dostęp 2019-09-11]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-08-31)]. (ros.).
  4. С. Шарецкий: Постановление Президиума Верховного Совета Республики Беларусь от 1 апреля 1996 г. №178-XIII. bankzakonov.com, 1996-04-01. [dostęp 2019-09-11]. [zarchiwizowane z tego adresu (2012-06-09)]. (ros.).
  5. С. Шарецкий: Постановление Президиума Верховного Совета Республики Беларусь от 3 июня 1996 г. №345-XIII. bankzakonov.com, 1996-06-03. [dostęp 2019-06-11]. [zarchiwizowane z tego adresu (2014-11-12)]. (ros.).
  6. М. Грыб: Канстытуцыя 1994 года. Narodowy Internetowy Portal Prawy Republiki Białorusi, 1994-03-15. [dostęp 2020-04-28]. [zarchiwizowane z tego adresu (2020-04-28)]. (biał.).