Przejdź do zawartości

Wiaczesław Hłazkow

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Wiaczesław Hłazkow
Вячеслав Глазков
Ilustracja
Pełne imię i nazwisko

Wiaczesław Wałerijowycz Hłazkow

Pseudonim

The Czar

Data i miejsce urodzenia

15 października 1984
Ługańsk

Obywatelstwo

Ukraina

Wzrost

190 cm

Styl walki

praworęczny

Kategoria wagowa

ciężka

Bilans walk zawodowych[a]
Liczba walk

22

Zwycięstwa

21

Przez nokauty

13

Porażki

1

Remisy

1

Dorobek medalowy
Reprezentacja  Ukraina
Igrzyska olimpijskie
brąz Pekin 2008 boks
(waga superciężka)
Mistrzostwa świata
srebro Chicago 2007 boks (waga superciężka)
  1. Bilans walk aktualny na 16 stycznia 2016.

Wiaczesław Wałerijowycz Hłazkow, ukr. Вячеслав Валерійович Глазков (ur. 15 października 1984 w Ługańsku) – ukraiński bokser, brązowy medalista olimpijski z 2008 z igrzysk olimpijskich w Pekinie w kategorii superciężkiej.

Kariera amatorska

[edytuj | edytuj kod]

W 2005, będąc amatorem, wystąpił na mistrzostwach świata w Mianyang. W pierwszej walce pokonał Litwina Jaroslavasa Jakšto w stosunku 26–20, w kolejnej walce przegrał 11–26 z późniejszym złotym medalistą, Kubańczykiem Odlanierem Solísem[1].

W 2007 na mistrzostwach świata w Chicago zdobył srebrny medal, pokonując kolejno Razvana Cojanu, Oscara Rivasa, Jaroslavasa Jakšto i Zhanga Zhilei. W finale przegrał z Włochem Roberto Cammarelle w stosunku 14–24[2].

W 2008 wystąpił na igrzyskach olimpijskich w Pekinie, gdzie zdobył brązowy medal. Pokonał Roberta Alfonso i Newfela Ouataha, jednak w półfinale nie przystąpił do walki z Chińczykiem Zhangiem Zhilei z uwagi na kontuzję[3].

Kariera zawodowa

[edytuj | edytuj kod]

W lipcu 2009 przeszedł na zawodowstwo. Do końca 2013 stoczył 17 pojedynków, z których szesnaście wygrał i jeden zremisował[4]. 15 marca 2014 pokonał jednogłośnie na punkty Tomasza Adamka w stosunku 117–110, 117–111, 116–112[5]. Do końca 2014 stoczył jeszcze dwa zwycięskie pojedynki, a 14 marca 2015 zmierzył się w walce eliminacyjnej organizacji IBF ze Steve’em Cunninghamem. Hłazkow pokonał Amerykanina jednogłośnie na punkty w stosunku 116–112, 115–113 i 116–112[6]. Pięć miesięcy później znokautował w czwartej rundzie Kertsona Manswellla[7]. 16 stycznia 2016 stanął przed szansą wywalczenia wakującego tytułu mistrza świata federacji IBF w kategorii ciężkiej, jednak (z powodu kontuzji) wycofał się w 3 rundzie z Charlesem Martinem[8].

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. 13.World Championships – Mianyang, China – November 13-20 2005. amateur-boxing.strefa.pl. [dostęp 2010-04-10]. [zarchiwizowane z tego adresu].
  2. 14.World Championships – Chicago, USA – October 23 – November 3 2007. amateur-boxing.strefa.pl. [dostęp 2010-04-10]. [zarchiwizowane z tego adresu].
  3. Boxing at the 2008 Beijing Summer Games: Men’s Super-Heavyweight. sports-reference.com. [dostęp 2010-04-10]. [zarchiwizowane z tego adresu (2009-12-21)].
  4. Vyacheslav Glazkov. boxrec.com. [dostęp 2010-04-10]. [zarchiwizowane z tego adresu].
  5. Kurt Wolfheimer: Glazkov defeats Adamek; Chilemba outpoints Grachev. fightnews.com, 2014-03-15. [dostęp 2014-03-16]. [zarchiwizowane z tego adresu]. (ang.).
  6. Dave Spencer: Glazkov defeats Cunningham to earn clash with Klitschko. fightnews.com, 2015-03-14. [dostęp 2015-03-17]. [zarchiwizowane z tego adresu]. (ang.).
  7. IBF #1 Glazkov KOs Manswell in four. fightnews.com, 2015-08-15. [dostęp 2015-11-29]. [zarchiwizowane z tego adresu]. (ang.).
  8. Dan Rafael: Charles Martin stops Vyacheslav Glazkov, wins vacant heavyweight title. espn.com, 2016-01-18. [dostęp 2017-03-19]. [zarchiwizowane z tego adresu]. (ang.).

Linki zewnętrzne

[edytuj | edytuj kod]