Wiaczesław Hłazkow
Pełne imię i nazwisko |
Wiaczesław Wałerijowycz Hłazkow | |||||||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Pseudonim |
The Czar | |||||||||||||||
Data i miejsce urodzenia |
15 października 1984 | |||||||||||||||
Obywatelstwo | ||||||||||||||||
Wzrost |
190 cm | |||||||||||||||
Styl walki |
praworęczny | |||||||||||||||
Kategoria wagowa | ||||||||||||||||
Bilans walk zawodowych[a] | ||||||||||||||||
Liczba walk |
22 | |||||||||||||||
Zwycięstwa |
21 | |||||||||||||||
Przez nokauty |
13 | |||||||||||||||
Porażki |
1 | |||||||||||||||
Remisy |
1 | |||||||||||||||
Dorobek medalowy | ||||||||||||||||
| ||||||||||||||||
|
Wiaczesław Wałerijowycz Hłazkow, ukr. Вячеслав Валерійович Глазков (ur. 15 października 1984 w Ługańsku) – ukraiński bokser, brązowy medalista olimpijski z 2008 z igrzysk olimpijskich w Pekinie w kategorii superciężkiej.
Kariera amatorska
[edytuj | edytuj kod]W 2005, będąc amatorem, wystąpił na mistrzostwach świata w Mianyang. W pierwszej walce pokonał Litwina Jaroslavasa Jakšto w stosunku 26–20, w kolejnej walce przegrał 11–26 z późniejszym złotym medalistą, Kubańczykiem Odlanierem Solísem[1].
W 2007 na mistrzostwach świata w Chicago zdobył srebrny medal, pokonując kolejno Razvana Cojanu, Oscara Rivasa, Jaroslavasa Jakšto i Zhanga Zhilei. W finale przegrał z Włochem Roberto Cammarelle w stosunku 14–24[2].
W 2008 wystąpił na igrzyskach olimpijskich w Pekinie, gdzie zdobył brązowy medal. Pokonał Roberta Alfonso i Newfela Ouataha, jednak w półfinale nie przystąpił do walki z Chińczykiem Zhangiem Zhilei z uwagi na kontuzję[3].
Kariera zawodowa
[edytuj | edytuj kod]W lipcu 2009 przeszedł na zawodowstwo. Do końca 2013 stoczył 17 pojedynków, z których szesnaście wygrał i jeden zremisował[4]. 15 marca 2014 pokonał jednogłośnie na punkty Tomasza Adamka w stosunku 117–110, 117–111, 116–112[5]. Do końca 2014 stoczył jeszcze dwa zwycięskie pojedynki, a 14 marca 2015 zmierzył się w walce eliminacyjnej organizacji IBF ze Steve’em Cunninghamem. Hłazkow pokonał Amerykanina jednogłośnie na punkty w stosunku 116–112, 115–113 i 116–112[6]. Pięć miesięcy później znokautował w czwartej rundzie Kertsona Manswellla[7]. 16 stycznia 2016 stanął przed szansą wywalczenia wakującego tytułu mistrza świata federacji IBF w kategorii ciężkiej, jednak (z powodu kontuzji) wycofał się w 3 rundzie z Charlesem Martinem[8].
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ 13.World Championships – Mianyang, China – November 13-20 2005. amateur-boxing.strefa.pl. [dostęp 2010-04-10]. [zarchiwizowane z tego adresu].
- ↑ 14.World Championships – Chicago, USA – October 23 – November 3 2007. amateur-boxing.strefa.pl. [dostęp 2010-04-10]. [zarchiwizowane z tego adresu].
- ↑ Boxing at the 2008 Beijing Summer Games: Men’s Super-Heavyweight. sports-reference.com. [dostęp 2010-04-10]. [zarchiwizowane z tego adresu (2009-12-21)].
- ↑ Vyacheslav Glazkov. boxrec.com. [dostęp 2010-04-10]. [zarchiwizowane z tego adresu].
- ↑ Kurt Wolfheimer: Glazkov defeats Adamek; Chilemba outpoints Grachev. fightnews.com, 2014-03-15. [dostęp 2014-03-16]. [zarchiwizowane z tego adresu]. (ang.).
- ↑ Dave Spencer: Glazkov defeats Cunningham to earn clash with Klitschko. fightnews.com, 2015-03-14. [dostęp 2015-03-17]. [zarchiwizowane z tego adresu]. (ang.).
- ↑ IBF #1 Glazkov KOs Manswell in four. fightnews.com, 2015-08-15. [dostęp 2015-11-29]. [zarchiwizowane z tego adresu]. (ang.).
- ↑ Dan Rafael: Charles Martin stops Vyacheslav Glazkov, wins vacant heavyweight title. espn.com, 2016-01-18. [dostęp 2017-03-19]. [zarchiwizowane z tego adresu]. (ang.).