Wielka Żabia Szpara
Plan jaskini | |
Państwo | |
---|---|
Województwo | |
Położenie | |
Właściciel | |
Długość |
35,8 m |
Głębokość |
26 m |
Deniwelacja |
26 m |
Wysokość otworów |
1650 m n.p.m. |
Wysokość otworów nad dnem doliny |
250 m |
Ekspozycja otworów |
ku górze |
Data odkrycia |
początek lat 70. XX wieku |
Odkrywca |
A. Pawlak |
Kod |
(nr inwentarzowy PIG) T.J-24.03 |
Położenie na mapie Tatr | |
Położenie na mapie Karpat | |
49°12′41″N 20°05′25″E/49,211389 20,090278 |
Wielka Żabia Szpara (Jaskinia Żabia w Siedmiu Granatach, Żabia) – jaskinia w Dolinie Rybiego Potoku w Tatrach Wysokich. Wejście do niej znajduje się pasie granicznym w grani Siedmiu Granatów na wysokości 1650 metrów n.p.m.[1]. Długość jaskini wynosi 35,8 metra, a jej deniwelacja 26 metrów[2].
Opis jaskini
[edytuj | edytuj kod]Jaskinią jest prawie pionowa szczelina w grani, której otwór wejściowy ma 8 metrów długości i 0,6 metrów szerokości. 5 metrów w dół od otworu znajduje się dno szczeliny. Przechodzi ono w korytarz doprowadzający do pochylni, która po 6 metrach urywa się niewielkim progiem. Stąd idzie się szczelinowym korytarzem do następnej pochylni i studzienki kończącej się niedostępną szczeliną[3].
Przyroda
[edytuj | edytuj kod]W jaskini brak jest nacieków. Rosną w niej porosty i mchy[3].
Historia odkryć
[edytuj | edytuj kod]Jaskinię odkrył A. Pawlak na początku lat 70. XX wieku.
We wrześniu 1998 roku zbadał ją A. Lichota. Opis i plan sporządził W. Cywiński w 1999 roku[3].
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ Tatry polskie. Mapa topograficzna 1:10 000. Zarząd Topograficzny Sztabu Generalnego WP, Wydawnictwo Czasopisma Wojskowe, 1984
- ↑ Jaskinie Tatr [online], 16 sierpnia 2017 [dostęp 2018-10-24] [zarchiwizowane z adresu 2017-08-16] .
- ↑ a b c Jaskinie Polski, Państwowy Instytut Geologiczny – Państwowy Instytut Badawczy [online], jaskiniepolski.pgi.gov.pl [dostęp 2016-01-29] .