Wierzytelność

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii

Wierzytelność – uprawnienie do żądania spełnienia świadczenia z określonego stosunku zobowiązaniowego przysługujące wierzycielowi wobec dłużnika i składające się z jednego lub wielu roszczeń lub praw kształtujących.

Wierzytelność jest antonimem długu, jeżeli na X ciąży dług wobec Y, to Y ma wierzytelność w stosunku do X. W języku prawniczym sformułowania tego używa się głównie dla scharakteryzowania pozycji wierzyciela.

Występują różne rodzaje wierzytelności, związane z określonym rodzajem działalności, posiadające określone cechy charakterystyczne np. wierzytelność bankowa, wierzytelność ubezpieczeniowa.

Zobacz też[edytuj | edytuj kod]