Wikipedia:Zajawka wyróżnionego artykułu/Artyleria okrętowa

Artyleria okrętowa to określenie broni artyleryjskiej stanowiącej uzbrojenie okrętów wojennych. W okresie od około XVII wieku do połowy XX wieku była ona podstawowym rodzajem uzbrojenia okrętów, stanowiącym o ich sile bojowej. Obecnie w obliczu rozwoju broni rakietowej artyleria okrętowa ma znaczenie jedynie pomocnicze. Pierwszym rodzajem artylerii na okrętach, stosowanym w starożytności, były machiny miotające. Stanowiły one jednak tylko uzupełniającą broń okrętów wobec małej skuteczności, a podstawowym sposobem walki było taranowanie lub abordaż. Większe znaczenie miał jedynie stosowany przez flotę Bizancjum ogień grecki – mieszanina zapalająca, używana w pociskach miotanych z machin lub wyrzucany na bliskie odległości z pewnego rodzaju miotaczy ognia. Czytaj więcej…