Wilczak (kynologia)
Wilczak – mieszaniec wilka i psa.
Wilk i pies mają tak dużo wspólnego materiału genetycznego, że mogą się bez problemu krzyżować. Krzyżówki takie powstają w warunkach naturalnych pomiędzy wilkami i zdziczałymi psami[1] (głównie w przypadku rozbicia watah i braku możliwości prokreacji w ramach gatunku) oraz w hodowlach psów – prowokowane przez człowieka. Powstałe osobniki cechują się wysoką potrzebą dominacji, terytorializmem i chęcią do polowań. W wyniku krzyżowania się z psami u wilków powstała ciemna okrywa włosowa[2]. Nie została wyeliminowana przez dobór naturalny, lecz częstotliwość jej występowania stale rośnie. Prawdopodobnie ma to związek ze zmniejszaniem się habitatu arktycznego, co spowodowane jest ocieplaniem się klimatu. Drapieżniki o jasnym umaszczeniu występują rzadko poza obszarem tundry, ponieważ ich futro nie zapewnia im tam kamuflażu.
Mieszańce północnoamerykańskich odmian wilka z psami różnych ras, popularnie określane słowem wolfdog (ang.), są szczególnie popularne w Stanach Zjednoczonych. Trzymane w domach jako domowe pupile, wilczaki stanowią duże zagrożenie dla ludzi, którzy hodują je niewłaściwie. Źle hodowane mogą wziąć małe zwierzęta lub nawet dzieci za potencjalną ofiarę, a dorosłych ludzi i inne psy potraktować jako konkurentów. Są to psy z charakterem i mają duże wymagania względem właściciela i otoczenia. Zwierzęta te odczuwają typowo wilczą chęć do znakowania swego terenu moczem, kopania i niszczenia przedmiotów. Półwilki bywają też hodowane dla potrzeb rynku nielegalnych psich walk.
Niektóre bastardy powstały na potrzeby wojska i służb, jako pies patrolujący granice, ratowniczy czy chroniący obiekty. Celem różnych programów hodowlanych było poprawienie kondycji fizycznej i zmysłów psów użytkowych. Większość eksperymentów zakończyła się niepowodzeniem z powodu niemożliwości wyeliminowania nabytych od wilków cech osobowościowych, takich jak ostrożność (lękliwość, ciągłe czuwanie) czy niezależność (nieprzewidywalność zachowań, brak pewności wykonania poleceń). Trwałe znaczenie hodowlane mają:
- wilczak czechosłowacki (słow. Československý vlčák) – rasa psa[3];
- wilczak Saarloosa (nider. Saarlooswolfhond) – rasa psa[4];
- wilczak włoski (wł. Lupo Italiano) – rasa użytkowa nieuznawana przez FCI;
- wilczak z Kunming (mandar. 昆明犬, Kūnmíng quǎnang) – rasa użytkowa nieuznawana przez FCI.
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Agata Słomińska, „Hodowla i biologia wilczaka czechosłowackiego w Polsce”, Wydział Rolnictwa i Bioinżynierii Uniwersytetu Przyrodniczego w Poznaniu, 2013 (pol.).
- ↑ Paul Rincon: Dog gene 'may aid wolf survival'. [dostęp 2009-02-06]. (ang.).
- ↑ FCI-Standard N° 332: Czechoslovakian Wolfdog (Ceskoslovenský Vlciak), The Fédération Cynologique Internationale, 3 września 1999 [dostęp 2014-02-28] [zarchiwizowane z adresu 2014-01-24] (ang.).
- ↑ FCI-Standard N° 311: Saarlooswolfdog (Saarlooswolfhond), The Fédération Cynologique Internationale, 22 stycznia 1999 [zarchiwizowane z adresu 2013-08-29] (ang.).