Wilhelm Achtermann
| |
| Imię i nazwisko |
Wilhelm Theodor Achtermann |
|---|---|
| Data i miejsce urodzenia |
15 sierpnia 1799 |
| Data i miejsce śmierci |
26 maja 1884 |
| Narodowość | |
| Alma Mater |
Akademie der Künste w Berlinie |
| Dziedzina sztuki | |
Wilhelm Theodor Achtermann (ur. 15 sierpnia 1799 w Münster, zm. 26 maja 1884 w Rzymie)[1][2] – niemiecki rzeźbiarz, od 1842 aktywny w Rzymie.
Życiorys
[edytuj | edytuj kod]W latach 1830–1836 studiował w Akademie der Künste w Berlinie u Christiana Raucha i Fridricha Ticka[1]. W 1838 pruski minister kultury Bethmann Hollweg zlecił Achtermannowi wykonanie marmurowego krucyfiksu dla Burg Rheineck bei Niederbreisig, co umożliwiło artyście podróż do Włoch, początkowo do Carrary po marmur do jego pracy, a następnie do Rzymu, gdzie się później osiedlił[1]. W Rzymie główne wpływy na jego twórczość wywarli artyści z kręgów Bertela Thorvaldsena i Friedricha Overbecka[1].
Twórczość
[edytuj | edytuj kod]Achtermann był głęboko religijny i koncentrował się prawie wyłącznie na tematyce religijnej[1][2]. Jego pierwszym zleceniem była Adoracja Trzech Króli dla katedry św. Jadwigi w Berlinie[2]. Inne jego prace to: Chrystus na krzyżu (1830), Anioł unoszący się na chrzcielnicą (1831), płaskorzeźba Zmartwychwstanie (1834), Madonna z Dzieciątkiem (1836)[1]. Za jego główne dzieła uważa się dwie stworzone na zamówienie katedry św. Pawła w Münsterze marmurowe rzeźby z postaciami ponad naturalnej wielkości: Pietà (1849) oraz uwznawane za arcydzieło Zdjęcie z krzyża (1858) – obie zniszczone podczas II wojny światowej[1][2]. Znany też jest marmurowy ołtarz z trzema płaskorzeźbami na tematy z Życia Chrystusa[2].
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ a b c d e f g Peter Springer, Achtermann, (Theodor) Wilhelm, Oxford Art Online. Grove Art Online, 2003, DOI: 10.1093/gao/9781884446054.article.T000342 [dostęp 2022-06-27] (ang.).
- ↑ a b c d e Achtermann, Theodor Wilhelm, Benezit Dictionary of Artists, 31 października 2011, DOI: 10.1093/benz/9780199773787.article.B00000546 [dostęp 2022-06-27] (ang.).
Bibliografia
[edytuj | edytuj kod]- P. Springer, Thorvaldsen und die Bilhauer der Berliner Schule in Rom, Köln, 1977