Przejdź do zawartości

Wille „Szalay” w Szczawnicy

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Wille „Szalay” w Szczawnicy
Zabytek: nr rej. Szalay I: A-801 z 14 czerwca 1996 [A-1059/M]
Szalay II: A-802 z 14 czerwca 1996 [A-1060/M]
Ilustracja
Willa „Szalay 2”
Państwo

 Polska

Miejscowość

Szczawnica

Adres

„Szalay I”: ul. Jana Wiktora 16
„Szalay II”: ul. Jana Wiktora 12,
34-460 Szczawnica

Typ budynku

2 wille

Inwestor

Julia Szalay

Kondygnacje

2

Rozpoczęcie budowy

lata 90. XIX wieku

Pierwszy właściciel

Julia Szalay

Kolejni właściciele

Józef Stanisław Szalay, Henryka (Henrietta) Szalay, FWP

Obecny właściciel

spadkobiercy Henrietty

Położenie na mapie Szczawnicy
Mapa konturowa Szczawnicy, blisko centrum na dole znajduje się punkt z opisem „Szczawnica, wille Szalay I i 2”
Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, na dole nieco na prawo znajduje się punkt z opisem „Szczawnica, wille Szalay I i 2”
Położenie na mapie województwa małopolskiego
Mapa konturowa województwa małopolskiego, na dole znajduje się punkt z opisem „Szczawnica, wille Szalay I i 2”
Położenie na mapie powiatu nowotarskiego
Mapa konturowa powiatu nowotarskiego, po prawej nieco na dole znajduje się punkt z opisem „Szczawnica, wille Szalay I i 2”
Położenie na mapie gminy Szczawnica
Mapa konturowa gminy Szczawnica, po lewej znajduje się punkt z opisem „Szczawnica, wille Szalay I i 2”
Ziemia49°25′31,9″N 20°29′10,2″E/49,425528 20,486167

Wille „Szalay” w Szczawnicy – 2 sąsiadujące ze sobą wille w Szczawnicy: „Szalay I” (pierwotnie zwana „Hotelem Narodowym”, przy ul. Jana Wiktora 12) i „Szalay 2” (przy ul. Jana Wiktora 16) w Parku Górnym.

Willa I około 1907

Historia

[edytuj | edytuj kod]

Obie wille zostały wybudowane w latach 90. XIX wieku przez baronównę Julię Gostkowską-Szalay, żonę Tytusa Szalaya, syna Józefa Szalaya. Willa „Szalay I” pierwotnie nazywała się „Hotelem Narodowym”, „Szalay 2” była prywatnym domem Szalayów.

Po śmierci Julii (w 1908 roku) obie wille przypadły jej synowi Józefowi Stanisławowi Szalayowi, który zapisał je swojej drugiej żonie Henryce (Henrietcie) z Pruszyńskich Szalay. Henrietta mieszkała w willi „Szalay II” wraz ze swoją siostrą Ireną. Oddała też jedno z mieszkań w tym domu pisarzowi Janowi Wiktorowi, którego była protektorką. Jan Wiktor zadedykował Henrietcie Szalay swój tomik pt. Przez łzy, wydany w 1922 roku.

Henrietta zmarła w 1954 roku, ale oba pensjonaty „Szalay” zostały upaństwowione i przejęte przez Fundusz Wczasów Pracowniczych już w 1951 roku. Przez pewien czas w sali jadalnej willi „Szalay I” funkcjonowała wystawa obrazów Zofii Krzyszkowskiej-Rychlickiej.

W 1992 roku obie wille zostały odzyskane przez spadkobierców Henrietty i Ireny[1]. Obecnie obie wille są w dyspozycji przedsiębiorstwa „Domy Wypoczynkowe «Szalay»”.

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Barbara Alina Węglarz: Spacerkiem po starej Szczawnicy i Rusi Szlachtowskiej. Wyd. 3. Pruszków: Oficyna Wydawnicza „Rewasz”, 2011, s. 186–188. ISBN 978-83-62460-17-5.

Linki zewnętrzne

[edytuj | edytuj kod]