Wille „Szalay” w Szczawnicy
nr rej. Szalay I: A-801 z 14 czerwca 1996 [A-1059/M] Szalay II: A-802 z 14 czerwca 1996 [A-1060/M] | |
Willa „Szalay 2” | |
Państwo | |
---|---|
Miejscowość | |
Adres |
„Szalay I”: ul. Jana Wiktora 16 |
Typ budynku |
2 wille |
Inwestor |
Julia Szalay |
Kondygnacje |
2 |
Rozpoczęcie budowy |
lata 90. XIX wieku |
Pierwszy właściciel |
Julia Szalay |
Kolejni właściciele |
Józef Stanisław Szalay, Henryka (Henrietta) Szalay, FWP |
Obecny właściciel |
spadkobiercy Henrietty |
Położenie na mapie Szczawnicy | |
Położenie na mapie Polski | |
Położenie na mapie województwa małopolskiego | |
Położenie na mapie powiatu nowotarskiego | |
Położenie na mapie gminy Szczawnica | |
49°25′31,9″N 20°29′10,2″E/49,425528 20,486167 |
Wille „Szalay” w Szczawnicy – 2 sąsiadujące ze sobą wille w Szczawnicy: „Szalay I” (pierwotnie zwana „Hotelem Narodowym”, przy ul. Jana Wiktora 12) i „Szalay 2” (przy ul. Jana Wiktora 16) w Parku Górnym.
Historia
[edytuj | edytuj kod]Obie wille zostały wybudowane w latach 90. XIX wieku przez baronównę Julię Gostkowską-Szalay, żonę Tytusa Szalaya, syna Józefa Szalaya. Willa „Szalay I” pierwotnie nazywała się „Hotelem Narodowym”, „Szalay 2” była prywatnym domem Szalayów.
-
Szalay I
-
Szalay I
-
Szalay I
Po śmierci Julii (w 1908 roku) obie wille przypadły jej synowi Józefowi Stanisławowi Szalayowi, który zapisał je swojej drugiej żonie Henryce (Henrietcie) z Pruszyńskich Szalay. Henrietta mieszkała w willi „Szalay II” wraz ze swoją siostrą Ireną. Oddała też jedno z mieszkań w tym domu pisarzowi Janowi Wiktorowi, którego była protektorką. Jan Wiktor zadedykował Henrietcie Szalay swój tomik pt. Przez łzy, wydany w 1922 roku.
Henrietta zmarła w 1954 roku, ale oba pensjonaty „Szalay” zostały upaństwowione i przejęte przez Fundusz Wczasów Pracowniczych już w 1951 roku. Przez pewien czas w sali jadalnej willi „Szalay I” funkcjonowała wystawa obrazów Zofii Krzyszkowskiej-Rychlickiej.
W 1992 roku obie wille zostały odzyskane przez spadkobierców Henrietty i Ireny[1]. Obecnie obie wille są w dyspozycji przedsiębiorstwa „Domy Wypoczynkowe «Szalay»”.
-
Szalay 2
-
Szalay 2
-
Szalay 2
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ Barbara Alina Węglarz: Spacerkiem po starej Szczawnicy i Rusi Szlachtowskiej. Wyd. 3. Pruszków: Oficyna Wydawnicza „Rewasz”, 2011, s. 186–188. ISBN 978-83-62460-17-5.
Linki zewnętrzne
[edytuj | edytuj kod]- Strona domowa przedsiębiorstwa „Domy Wypoczynkowe «Szalay»”. szalay.pl. [zarchiwizowane z tego adresu (2012-08-17)].