Przejdź do zawartości

Wodnik ciemny

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Wodnik ciemny
Aptenorallus calayanensis[1]
(D. Allen, Oliveros, Española, Broad & Gonzalez, 2004)
Systematyka
Domena

eukarionty

Królestwo

zwierzęta

Typ

strunowce

Podtyp

kręgowce

Gromada

ptaki

Podgromada

Neornithes

Infragromada

ptaki neognatyczne

Rząd

żurawiowe

Rodzina

chruściele

Podrodzina

wodniki

Rodzaj

Aptenorallus
Kirchman, McInerney, Giarla, Olson, Slikas & Fleischer, 2021

Gatunek

wodnik ciemny

Synonimy
  • Gallirallus calayanensis D. Allen, Oliveros, Española, Broad & Gonzalez, 2004
Kategoria zagrożenia (CKGZ)[2]

Wodnik ciemny[3], chruściel kalajański, wodnik calayański (Aptenorallus calayanensis) – gatunek nielotnego ptaka z rodziny chruścieli (Rallidae). Endemit filipińskiej wyspy Calayan, narażony na wyginięcie.

Systematyka

[edytuj | edytuj kod]

Wodnik ciemny został naukowo opisany jako nowy gatunek w 2004 roku pod nazwą Gallirallus calayanensis[4]. Późniejsze badania wykazały, że takson ten wymaga umieszczenia w nowym, odrębnym rodzaju[5][6]. Rodzaj ten wprowadzili w 2021 roku Kirchman i inni[5][7].

Morfologia

[edytuj | edytuj kod]

Wodnik ciemny jest jednym z 20 znanych żyjących nielotnych chruścieli. Jest to mały ptak, o ciemnobrązowym upierzeniu z charakterystycznym pomarańczowo-czerwonym dziobem i nogami[8]. Długość ciała około 30 cm[9], masa ciała holotypu: 244,5 g[4]. Obie płcie są do siebie podobne[9].

Zasięg występowania

[edytuj | edytuj kod]

Występuje endemicznie na Filipinach – na należącej do archipelagu Babuyan wyspie Calayan w prowincji Cagayan[4]. Obszar zajmowany przez gatunek szacuje się na około 90 km²[2].

Ekologia i zachowanie

[edytuj | edytuj kod]

Jego naturalnym środowiskiem są głównie lasy na podłożu wapiennym, zarówno pierwotne, jak i wtórne. Jest też jednak regularnie obserwowany w lasach na podłożu innym niż wapienne, w lasach zdegenerowanych przez człowieka, a także na przyległych do lasów plantacjach palm kokosowych z gęstym podszytem[2].

Wydaje specyficzne głośne, chropowate odgłosy[4].

Status zagrożenia

[edytuj | edytuj kod]

Międzynarodowa Unia Ochrony Przyrody (IUCN) klasyfikuje wodnika ciemnego jako gatunek narażony na wyginięcie (VU, Vulnerable) ze względu na niewielki zasięg występowania i nieliczną populację, którą w 2012 roku szacowano na 2500–4300 dorosłych osobników. Ze względu na brak dowodów na spadki liczebności bądź istotne zagrożenia dla gatunku BirdLife International ocenia trend liczebności populacji jako stabilny[2].

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Aptenorallus calayanensis, [w:] Integrated Taxonomic Information System (ang.).
  2. a b c d BirdLife International, Aptenorallus calayanensis, [w:] The IUCN Red List of Threatened Species 2016, wersja 2024-2 [dostęp 2025-02-16] (ang.).
  3. Systematyka i nazwy polskie za: P. Mielczarek, M. Kuziemko: Rodzina: Rallidae Leach, 1820 - chruściele - Rails and Coots (wersja: 2024-01-24). [w:] Kompletna lista ptaków świata [on-line]. Instytut Nauk o Środowisku Uniwersytetu Jagiellońskiego. [dostęp 2025-02-16].
  4. a b c d D. Allen, C. Oliveros, C. Espaňola, G. Broad, J.C.T. Gonzalez. A new species of Gallirallus from Calayan island, Philippines. „Forktail”. 20, s. 1–7, 2004. (ang.). 
  5. a b F. Gill, D. Donsker, P. Rasmussen (red.): IOC World Bird List (v14.2). [dostęp 2025-02-16]. (ang.).
  6. E.C. Dickinson (Editor), J.V. Remsen Jr.: The Howard and Moore Complete Checklist of the Birds of the World. Cz. 1: Non-passerines. Eastbourne: Aves Press, 2013. ISBN 978-0-9568611-0-8. (ang.).
  7. J.J. Kirchman i inni, Phylogeny based on ultra-conserved elements clarifies the evolution of rails and allies (Ralloidea) and is the basis for a revised classification, „Ornithology”, 138 (4), ukab042, 2021, DOI10.1093/ornithology/ukab042 (ang.).
  8. New bird species discovered "just in time" [online], BirdLife International, 16 sierpnia 2004 [zarchiwizowane z adresu 2007-04-07] (ang.).
  9. a b J. Fjeldså & E. de Juana: Calayan Rail (Gallirallus calayanensis), version 1.0. [w:] Birds of the World (red. J. del Hoyo, A. Elliott, J. Sargatal, D.A. Christie & E. de Juana) [on-line]. Cornell Lab of Ornithology, Ithaca, NY, USA, 2020. [dostęp 2025-02-16]. (ang.). Publikacja w zamkniętym dostępie – wymagana rejestracja, też płatna, lub wykupienie subskrypcji

Linki zewnętrzne

[edytuj | edytuj kod]